Yesterday's Unfold

Prologue

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

_____________

"Danica!"

I was trying to find the voice who shouted my name. Kakarating ko lang sa pilipinas and I suddenly want to go back to London. Grabe ang init pa rin.

When I finally saw where the voice came from mabilis akong naglakad papunta sakanya.

"Hey!" I was surprised to see my step brother. I hugged him immediately. He chuckled ng hindi ko pa rin siya binibitawan sa pagkayakap. I didn't expect him to be here. How did he know about my flight? This was supposed to be a surprise.

"Welcome back Danica"

We are so close to each other since I met him. Anak siya ni daddy sa labas but I treat him as my own brother. 

He helps me with my luggage when he stopped at nagulat na may nakitang bata na tumitingin sa paligad niya. She's so curious to the people around her especially to the place.

"Si aubree na to?" nanlaki ang mata niya na tumingin siya sakin at tinuro ang bata

Tumawa ako at tumango. Huling kita niya kay aubree ay baby pa lamang ito. He was the one who took care of me when I went to London. I called him when I knew that I was pregnant. He didn't hesitate to help and flew right away to my place. But he also left nung 8 months old palang si aubree dahil pinapauwi na siya ni daddy. Kaya siguro di niya na namukhaan.

Yumuko ako at pinaharap si aubree sakin. She's observing the place. Observant siyang tao. Kaya kapag meron siyang napansin at hindi niya yun maiintindihan ay nagtatanong siya palagi saakin.

"Aubree baby, diba when we were on London I told you about your tito,my brother,who took care of me when you were in my tummy right?" mabilis siyang tumango and she smiled.

"Yes mommy, tito panget?" agad kong narinig ang paghulog ng mga bag na bitbit ni chase. Tumawa ako sa anak ko at tumango.

Agad naman akong binatukan ni chase "At proud na proud ka pa na tinuro mo yan sa pamangkin ko ha" umupo siya para magpantay na sila ni aubree

"Wag ka makinig sa nanay mong pangit pamangkin ha. Sa mukha kong 'to, pangit?" nag pogi face pa siya sa harapan nito. Agad ko siya hinampas.

"Kapag binangungot yan si aubree sa pagmumuka mo itatapon kita sa ilog" biro ko sakanya

"My mommy is pretty like me. You are the pangit" away sakanya ng anak ko

"Pinagkakaisahan niyo kong mag ina ha,sige bahala kayo diyan. Salamat nalang sa lahat lahat" umalis siya na dala dala mga bag namin. Mas lalo ako natawa. Bahala na daw kami pero yung mga bag namin nasakanya na.

Hinawakan ko ang anak ko at sumunod sakanya. Sumakay na kami sa sasakyan niya at nasa likuran naman umupo si aubree. Tumitingin lang siya sa bintana.

Plano ko sana mag drive thru nalang bago dumeretso sa condo ko when my phone rang. It's my dad. Huminga muna ako ng malalim before accepting the call.

"Danica" salubong niya sakin

"Bakit dad?" nakita ko napatingin si chase sakin at agad din naman binawi yun.

"You didn't tell us that you're back kung hindi ko pa nalaman kay chase ay parang wala kang plano magsabi but anyway saan ka dederetso? Sa condo mo ba?" tanong niya sakin.

"Yes po" ikli kong sagot

"Can you come over? Dito ka na mag lunch"

"Sure dad" pagkatapos ko sabihin yun ay naputol na kaagad ang linya

"Sa bahay muna tayo" sabi ko kay chase.

He didn't tell a word. Tumingin nalang ako sa bintana.

Naramdam ko nalang na ginigising na ko ni Chase. Nakatulog na pala ako sa biyahe? Lumingon ako sa anak ko at kitang natutulog na din siya. Binitbit ko siya at pumasok na kami sa bahay. Sabay sabay na din kaming kumain.

 The next morning, I decided to go to the school where I will enrol Aubree. Naka start na ang first day last week kaya gusto ko na maenrol na kaagad siya.

Nang makarating ako sa school ay dumerecho ako sa office nila para ma enrolment niya. Buti nalang ay pinayagan pa nila kahit huli na kami sa enrolment.

Paglabas ko ng office ay may nakita akong lalaki na kakalabas lang ng guidance. Parang tumigil ang pagtibok ng puso ko. Hindi ko magawa bitawan ang hawakan ng pinto.Nakayuko siya na parang may tatawagan sa cellphone niya. Parang gusto ko tumakbo pero hindi ko magawa. Naestawa ako na nakatitig sakanya. Kaya nang tuluyan na siyang umangat ay tuluyan na nagtitigan kami sa isa't isa.

He changed...

Tumalikod siya na parang hindi ako nakita at parang may hinahanap.

... a lot

Nagulat ako ng may bumukas sa pintuan kung saan ako lumabas kaya nabitawan ko na ang hawakan ng pinto. Dun na din ako bumalik sa realidad.

"Daddy!" a little girl coming towards at us

Agad niya naman itong niyakap.

"I was looking for you. Sabi ko naman sa'yo diba wag kang lalayo." Rinig kong sabi niya

"I'm sorry daddy. I'm just playing with my classmates. You talk so long with my teacher din eh"

Tumayo siya at humarap na din saakin. Hawak hawak niya sa kamay ang bata. Tumingin muna ako sa bata pagkatapos sakanya. I smiled at him.

"Anak mo?" tumango siya kaya tumango din ako sa pagkaiintindi na nakuha ko ang sagot niya

"So you're back" nagsalita siya

Tumango din ako sa pagsagot

"I hope you are happy right now" dugtong niya

I smiled at him. "Oo naman..."

"...mas sumaya ako dahil masaya ka na" dugtong ko

Subalit hindi na ako ang dahilan.

"See you around"

"See you"

Tuluyan na din silang umalis. At sa pagalis nila ay parang nanghihina ako. Nasasaktan ako hindi para sa akin pero kundi para sa anak ko. Sa anak namin.