CARMEN|| bxb||

dört

"Egee!" bağırma sesiyle olduğum yerde sıçradım. Abimin geliş saatini dalgınlıktan fark etmemiştim. Odadan sessizce çıkıp hemen yandaki tuvalete girdim.

Cebimden telefonu çıkarıp hatları değiştiriyordum.

"Egee! Nerdesin oğlum öldün mü?" Merdivenlerden çıkan ayak sesleri giderek yaklaşıyordu.

Ah Ege ah kendi kendine aksiyon yaratmaların yok mu.

Telefonu cebime attıp derin bir nefes aldım.

Kapıyı açıp çıktığımda abim de karşımdaydı.

"Bağırsana oğlum tuvaletteyim diye. Bir şey oldu sandım." Dedi ve merdivenlerden geri inmeye başladı.

"Nolucak abi ya evdeyim işte bütün gün."

"Mızmızlanma. Senin için yapıyoruz bunları" dedi Cem abi

"Her şeyi benim için yapıp aynı zamanda ancak bu kadar benim için yapmazdınız varya." dedim sesimde alaylı hayret sesiyle.

"Çok konuşuyorsun. Geç hadi yemek getirdik sana." Abime göz devirip mutfağa gittim. Mutfak ile abimlerin oturduğu yer birleşik olduğundan onları görebiliyordum.

Poşetten gelen yemekleri çıkarıp bir yandan da göz ucuyla Cem'e bakıyordum.

Ben liseye geçtiğimde yani bundan 4 yıl önce anne ve babamızı bir kazada kaybettik yani en azından ben kaza diye biliyorum.

Sonrasında durumu oldukça iyi olan abimin çocukluk arkadaşı Cem'in yanına taşındık.

Durumunun genç yaşta bu kadar iyi olması yaptığı pek de iyi şeyler sayesinde değildi.

Annem onun yaptığı işlerden hep rahatsız olmuştu.

Buraya taşındığımızda üniversitesi bitmiş olan abim bir iş bulamayınca kendini yük gibi hissetmemek için onun yanında çalışmaya başladı.

Hala tam olarak ne işi yaptıklarını asla söylemiyorlar.

Yemeğimi yedikten sonra kalan kapları çöpe atıp abimlerin yanına gittim.

İkisi de dalgın bir şekilde oturuyorlardı.
Çünkü televizyonda saçma sapan bir dizi ve ikisi öylece gözlerini oraya dikmişlerdi.

Cem'e baktığımda gözünün bir ucuyla telefonunun ekranına bakıp yeniden önüne döndü.

Bunu birkaç kez daha tekrarladığında kendime gaz vermek istemiyorum ama benden mesaj bekliyor olabilir mi?

Yani anonim benden

"Ben yatmaya gidiyorum kafam hallaç pamuğu gibi" deyip oturduğu yerden kalktı abim.

"Tamam kardeşim." Dedi Cem ama kalkacak gibi durmuyordu.

Abim başını sallayıp merdivenlerden çıktı.

"Sen yatmıyor musun?" Dedi Cem bana bakmadan.

"Yatıyorum, yatıyorum. Napacağım seninle burda oturup. Ne izlediğinde belli değil." Dedim.

Bana yandan bir bakış atıp yarım ağız güldü.

Ah bebeğim sen gül ben öleyim.

"İyi geceler." Dediğinde ben de "İyi geceler" deyip ayağa kalktım.

Yarın dışarı çıkıp bir hat alsam iyi olur.

Hellloooooo

Yeni kurgum iki günde bu kadar okununca seri bölüm atayım da uğuru kaçmasın dedim.

Bu bölümü okuyanlar lütfen oy verir misiniz

Yorumlarınızı bekliyor olacağım.

Haydee görüşürüz.