Merhaba güzelim, yine sana yazıyorum bu satırları..
Bu kez arabanın sileceğinde takılı buldun mektubumu, garip gelmiş olabilir ama uzun zamandır iş yemeğindeydin. Masadan kalmayınca ve diğer insanlar olunca gizlice iliştiremedim.
Şimdi soruyorsundur "Neden kendini gizliyorsun?" diye. Öyle olması gerekiyor şimdilik ama lütfen umursamamazlıktan gelme beni. Çünkü en çok senin ilgine ihtiyacım var sevgilim. Bir de, bana kızma olur mu? Çünkü bu hadsiz his benim elimde olan bir şey değil.. Kalbin oyunu...
Eğer bekler ve sabredersen bir gün karşına çıkacağım.
Şimdilik hoşça kal sevdiğim...♡
~
Arabasının şoför koltuğunun yanındaki koltukta oturarak okuduğu zarfı olduğu gibi katlayıp ceketinin iç cebine iliştirerek bakışlarını menajerine çeviren genç adam, "Bunları yazan kim?" diye sormuştu.
"En az sizin kadar meraklı bir şekilde bilmiyorum efendim."
Omuzlarını düşürerek sıkkınca nefes veren genç adam bakışlarını yola çevirdiğinde menajeri arabayı sürmüştü.
O sırada yolun karşısında yeleğinin cebine ellerini iliştirmiş bir beden, "Sabret güzelim" diye söylenmişti.
×∆×
Henüz okuyucum yok, bu yüzden soramıyorum ama o gün geldiğinde bana cevabımı verir misin?
Kitap nasıl gidiyor? :)
Kendinizi ihmal etmeyin, hep mutlu olun 😽
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sunset
Fanfiction"Mektupların sahibini buldum. Gün batımı kadar güzel gözlerinde kaybolduğum kişi." taekook ♡
