sunset

five

Selam sevgilim :)

Artık alışmışsındır gelen mektuplara ve fazlasıyla meraklısın değil mi?
Az daha dişini sık, kopacak ipler

Bugün nasılsın? Seni üzen bir olay olmadı ya? Her zamanki gibi izleyebilmek isterdim bugün de seni ama işlerim vardı, yetişemedim sana..
İyisin değil mi?

Ben biraz kırgınım.. Patrondan azar işittim.. Her neyse~

Sana naçizane, küçük bir şiir daha yazacağım şimdi. Umarım beğenirsin :)

Gül kadar güzel tenine yağmur olmak istedim bu gece.
Ağlayan gözlerine güneş, sızlayan yaralarına merhem..
Belki yetmezdim, olmazdım düşlerine bir ışık

Ama isterdim sar beni, hırpalamak adına olsa bile...

Kendini ihmal etme güzelim,
hoşça kal ♡

~

Yine karşılaşmıştı genç adam günbatımına karşı kahvesini yudumluyorken ona gönderilen bir mektup ile. Bu kez direk garson eline vermiş, nerden geldiği hakkında bir bilgisi olmadığını söylerek gitmişti.

Şakaklarını güzel parmakları ile ovarak okumasını bitirmesine rağmen mektuptan gözünü ayırmadan öylece beklemiş, düşünmüştü acaba bu mektupları gönderen tanıdığı biri mi diye.

"Ne kadar zamanımız kaldı? Ne zaman tanışacağım seninle?"

Güzelce olduğu gibi katladığı mektubu zarfına koyarak ceketinin iç cebine iliştirmiş, kahvesinden yudumlaya devam etmişti.

Alışmıştı artık, çekip gitmesine lüzum yoktu öyle anice. Hem zaten, yazanın yakınlarında olmadığı çok belliydi.

ya da... öyle miydi?

Hemen arka masalardan birinde oturarak odaklandığı genç adamı çaktırmadan sıradan bir müşteriymişçesine izliyordu bir beden.

Öyle profesyoneldi ki, genç adam onu fark edemiyordu.

"Kader önümüze bir oyun çıkarmadığı müddetçe az bir zaman kaldı güzelim. Sabret.."

×∆×

Hey merhaba 👀

Bölümü nasıl buldunuz?? 👀

Kitap sıkıcı mı ilerliyor? Hep mektup hep mektup, artık olaylara geçilse.. en azından gündelik hayat anlatılsa, diyorsanız diğer bölümde bir şeyler planlıyorum 👀

Kendinizi ihmal etmeyin, hep mutlu kalın
Hoşça ğalın 😽