My Dear Neighbor || Jeon Jungkook ✔

🇫 🇴 🇺 🇷

Black-Swan_9795&Lilliaa0 ortak kurgusudur

İyi okumalar~

Yaklaşık bir saat önce yanımdaydı,beni ağlarken görmüştü,elini tutmuş ve onunla konuşmuştum.

Tanrım cidden cesur davranmıştım bunu kendimden beklemiyordum.Rezil olacağımı düşünmüştüm ama aksine beni bağrına basmıştı. Ellerimi tutan elleri, korkarcasına bakması yüreğimi kor ateşlerle yakmıştı.

Sanırım son günlerimi yaşayacağım aksi takdirde Jeon Jungkook benimle göz teması bile kurmazdı, görmediği beni gördüğü için mutluydum ama bir anda benimle böyle ilgilenmesi şüpheye düşmeme sebep olmuştu

Ya da sevgilisi varken benimle mi ilgileniyordu?

Tanrım! Lütfen o gerçek ilgisi olsun

'Sevgilisi varken neden seninle gerçekten ilgilensin Yuna? Vicdanını rahatlatmaya çalıyordur o, yoksa neden adını bile bilmediği birine ilgi göstersin?'

Hayallerimin içine eden içsesim ile derin bir nefes aldım, ne kadar nefes almak denilirse...

İçim daralıyordu,sanırım biraz balkona çıkmaktan zarar gelmezdi. Büyük ve zorluklarla ilerlediğim adımlarla balkonun kapısını açtım. Beynimi kemiren düşünceler beni ele geçiriyordu. Doğru düzgün sağlıklı bir şekilde düşünemiyordum

Neden bana ilgi gösterdi?

Öncelikle tanımadığı biriydim, bundan önce yüz yüze bile gelmemiştik. Eminim okulda benim gibi biri olduğunu dahi bilmiyordu

Belkide acımıştı bana

Ağlayan o halime acımıştı...

Onunla sevgili olma hayallerime devam ederken ses tonunu bile ezberlediğim Jungkook'un sesi kulaklarıma doluştu.

"Hey, parktaki kız!"

Kaşlarımı çatıp kafamı kaldırdım. O-o bana mı sesleniyor? Endişeyle kafamı ona doğru çevirerek daha fazla bağırmaması için el salladım. Bunca yıl sonra yeni mi görüyordu beni?

Tanrı biliyor ya her gün umutla buraya beni belki görür ihtimaliyle geliyordum ama şansa bakın ki tamda istemediğim bir zamanda karşılaşmıştık.

"Adın ne?"

"Lütfen bağırmayı kes!"

"Ah peki ama adını öğrenmek istiyorum"

Aşağıdan gelen annemin sesiyle büyük bir of çektim. Bu okul çilesi hiç bitmiyordu

"Yuna neden bu saatte balkondasın! Yatağa geç hemen yarın okul var!"

"Peki anne"

Dedim ve son kez yüzüne baktım sırıtıyordu. Annemin ismimi söylemesini duymuştu belli ki

İstemeye istemeye girdiğim yatakla düşüncelerimin aksine gülümsüyordum. Ne kadar zaman beklesemde sonunda istediğim gibi balkonda karşılaşmıştık ve o bana ismimi sormuştu

Mutluydum fakat sevgilisi olduğu gerçeği de tokat misali yüzüme çarpıyordu

Bananeydi ondan diyip geçiştirmem gerekiyordu ama düşünmeden edemiyordum.