Yavaşça bir öpücük kondurdu yanağına . Sevdiği adamın kokusuydu kadının burnunu sızlatan.Yanında olduğunu hissedebiliyordu ve mutluluktan tek kelime dahi edemiyordu.Kadın sarılmak için kollarını açmıştı fakat ellerini adamın omuzlarında birleştiremeyip yastığa sarıldığını farketti . Yataktan doğrulmak yerine gözlerini kapatıp gördüğü rüyanın devamını görmeye çalıştı.Büyük birşeydi bu onun için, aylardır ismiyle nefes aldığı adama sarılmak olağan üstü bir güzellikti.Tüm gün , tüm hafta hatta tüm yıl boyunca bu rüyayı düşünüp ağlama krizlerine girme ihtimali de vardı fakat o masasına oturup yazmayı tercih etti .
"Haftalarca hatta aylarca kalbimde taşıdığım adam bugün beni öptü.Eski zamanları hatırlamamak elimde değil .Neden taşıyor bu küllüklerim zannediyorsun ? kalbime bastıramadığım adamı her gün bu küllüğe bastırıyorum.Derin yaralar oluştu vücudumda sadece onun merhem olabileceği yaralar ...
Herşeye rağmen sıradanlaştırmadan sevdim ben onu ama o beni yaptığım onca şeye rağmen sevmemişti. "
Sevmemişti kelimesini yazmak zor geldi kadına. Masadan kalkıp pencereye doğru yöneldi pencereyi açıp defalarca derin derin nefes alarak yağmuru izledi .Daha sonra masasına oturup yazmaya devam etti "ve sen bilmiyorsun seni sevme işini hergün düzenli olarak yaptığımı. Seni sevmek , nefes almak gibi be adam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefes Almak Gibi
Romance"ismiyle nefes aldığım adamın , geri dönme ihtimali içimdeki tüm kelebeklere can veriyor."
