မ်က္ဝန္းညိဳ (MewGulf fan fic)

မျက်ဝန်းညို(5)

စောင့်ရတာတော်တော်ကြာသွားတယ်မလား တောင်းပန်ပါတယ် နော်...
.
..
.

နောက်နေ့နံနက်

Mew- ငါ့ကိုသူကြ်ိုက်လာအောင်ဘာလုပ်ရမလဲ(အိပ်ယာထဲတွင်လှဲလျှက်)
ဟာ...ငါကြောက်တယ်...မသိတော့ဘူး..ငါသိတာဒီနေ့အတန်းမတက်ဘူးဒါပဲ...

Mewဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ပြီးဖုန်းနံပတ်တချိုကိုနှိပ်ပြီးဖုန်းခေါ်လိုက်သည်

Mew- ​hello... Steven ငါဒီနေ့အတန်းမတက်ဘူး

Steven - ဟေ Mewမင်းအတန်းပျက်တာများနေပြီနော်

Mew - မသိဘူးငါမလာချင်ဘူး

Steven - မင်းဘာပြသနာရှိလို့လဲ

Mew - မသိဘူးဟာ..ငါ..ငါ

Steven - I know bro ညနေအိမ်လာခဲ့မယ် ဒါပဲ

Mew - hello...... hello ဟာဒီကောင်ကတော့...

တဖက်၌

မင်းဒီလိုပုံစံတိုင်းဆိုငါစာမဆက်သင်နိုင်ဘူးနော်

Gulf - ကျွန်တော်အိပ်ယာခနောက်ကျတာနဲ့အဲ့လောက်ထိဖြစ်စရာလိုလို့လား..

(Gulfအိမ်မှာစာသင်ချိန်မှာအိပ်ယာထနောက်ကျလို့ဆရာကဆူနေတာပါ)

Teacher - မင်းအချိန်လေးစားသင့်တယ်လေ

Gulf - နေပါအုံးဆရာကိုကျွန်တော်အရင်ကစောင့်ခဲ့ရတဲ့အချိန်တွေကကော..အဲ့ဒါထည့်ပြောလေ

Teacher - အဲ့...အဲ့ဒါက..ငါ

Gulf - ကျွန်တော်အကုန်သိတယ်ဆရာ..ဆရာကောင်မလေးနဲ့သွားသွားတွေ့နေတာကျွန်တော်သိတယ် အဲ့ဒီအတွက်ကျွန်တော်ကိုဆူစရာလဲမလိုတော့ဘူး ပြီးတော့စာလဲဆက်သင်စရာမလိုတော့ဘူးok လား လစာကိုဘဏ်အကောင့်ထဲထည့်ပေးလိုက်မယ်..

Teacher- ဟို....

Gulf - ပြန်လို့ရပြီဆရာ စာသင်ပေးခဲ့လို့ကျေးဇူးပါ

တကယ်တော့Gulfတစ်ယောက်ညကရေချိုးနောက်ကျပြီးဖျားချင်သလိုဖြစ်တာကြောင့်ဆေးသောက်ပြီးအိပ်လိုက်ရာကစာသင်ချိန်နောက်ကျသွားချင်းသာ Gulfကသူမှန်ရင်အရာအားလုံးကိုစွန့်လွှတ်ရဲတဲ့သူပါ သူမှားနေရင်ပြန်တောင်းပန်တက်တဲ့ကလေးမျိုး..