kesit

45 2 0
                                    

Savrulduğum yerde öylece kala kaldım . Dizlerimin acısını artık hissetmez olmuştum

Yeterdi artık ağlamaktan dudaklarım, burnum, gözlerim şimiş olduğunu anlamamak çok zor olmamıştı .

Günlerdir tutulduğum bu yerde neden,ney için tutulduğumu bilmeden
Öylece bekliyordum .

Taki içeriye küçük bir ışık haznesiyle birlikte bir çift ayakkabı girdi görüş alanıma

Işıktan bozma bir duvar lambası vardı duvarın köşesinde onun bile kendine hayrı yoktu aydınlatmak şöyle dursun

Işığın yetebileceği aydınlıkla ayakkabıların sahibine baktım.

Kafamı kaldırdığımda delice bakan buz gibi soğuk mavilerle çatıştı gözlerim.

Söyledikleriyle öylece kala kaldım .

CEHENNEMİNE HOŞ GELDiN KARICIM.

En çok beni sevHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin