Korkuyorum artık sevmeye,bile bile canımı acıtan insanlara aşık olup,bağlanmaya.
Sevmek o kadar zordur ki,bi defa olur aşk dedikleri.
Kendinden kilometrelerce uzak birini sevebilir mi bir genç kız?
Onun uğruna her gün göz yaşlarını akıtabilir mi?
Şu hayatta karşısına hiç aşk uğramamış bi kızın,ilk aşkında yaşadığı acıyı düşünün. Can yakıcı.
Ağlayarak anlattığı hikayesinin 1300 km uzakta gülerek anlatıldığını düşünün.
'Sevilmiyecek kız değildim ben' dediğinde kendi kendine inandırmaya çalıştığını düşünün.
*hıçkıra hıçkıra ağlamaktır aşk,belkide sesin çıkmadan çığlıklar atarak ağlamak*
Aşk benim için bir boşluk gibi,her defasında imkansızlığa düştüğüm bir boşluk.
Herşeyimi kaybetmişim,sevdiğimi tekrar tekrar kaybetmek istemiyorum.
Sadece gelmesini,benim olmasını istiyorum.
Uzaktan da severim ben onu,her türlü severim.
Çünkü adam gibi sevmek böyle sevmek,adam gibi sevmek karaktere göre,cinsiyete göre değil...
