DAUNTLESS UNIVERSITY

chapter 13 - OPENING CEREMONY(PAST)

ANDREI POV

"guys it's 11:30 already the opening ceremony will start in 30" - sabi ni Blue na naka upo sa Kama Niya Habang seryosong nagaayos ng sarili.

"tara"- bigla namang nagsalita si Kenn na nakatayo na sa may labas ng pintuan.

Well this is really not us kasi naman eh si Max. Simula kanina sa cafeteria lahat Kami tahimik na and yes naiinis ako Kay Max for being to confident tsk. What if napahamak siya?

"let's go"- Yaya ko naman sakanila at nauna na Kong lumabas.

Well yes I know Max we know Max very well pero Kasi Hindi namin mapigilang mag alala.

Yes Max is fast, smart and the strongest girl I've known pero kasi Hindi pa namin kabisado at alam ang takbo ng utak ng mga tao dito kasi bago Lang Kami tapos Mag dedesisyon siya na para bang Manonood Lang ng sine grAbe talaga.

And what if siya naman ilagay sa death list Nila? Hindi namin alam at hindi Niya alam kung anong pedeng gawin sakanya nung mga Yun Ewan ko talaga sa babaeng Yun ang kumplikado ng utak eh.

Pero bilib ako dun kasi dun Pala sa pag respeto sakanya nung dalawang gang na Hindi ko alam Pano Niya nagawa pero Hindi inis parin ako sakanya.

"Sana talaga mapa belong ako sa POWER 10"

"Sana kayanin natin"

"sa tingin ko nga may magiging HIGHEST RANK na"

"yes I think meron na talaga"

Mga bulungan ng mga estudyante at dahil Dyan Tsaka ko lang narealize na nandito na pala Kami sa auditorium.

Pumwesto na agad Kami sa harap kung Nasan ang mga Kaklase namin and yes Kaming Tatlo Lang magkakasabay I don't know where's Max.

Pagkaupo namin mga ilang minuto pa nagsi datingan na lahat ng mga estudyante at maging si Max na umupo sa tabi ko.

"good afternoon students"- natahimik naman ang lahat ng may magsalita na sa mikropono Kaya lahat Kami at nakatuon na ang atensyon sa harap.

"so today is the opening ceremony for our very important event"- pagpapatuloy ni Dean.

"and I want you all to welcome our very special guests "- pagbibitin nito sa sinasabi. Tahimik parin ang lahat.

"but before I introduced them I will read first our one and only rule for this event"- nakangiting sabi ulit ni Dean.

"so our one and only rule is survive"- maikling sabi ulit ni Dean.

Walang nagsalita pero halatang alam na naman ng lahat Yun Kami Lang ang Hindi nakakaalam.

Rules ba Yun? Survive?

"so as what I've said kanina we have our very own special guests let's all welcome our high ministers"- bitin ulit na sabi ni Dean.

Andami namang alam ni Dean Kala mo naman eh kung Sino ang ipapakilala Niya.

Bigla namang may lumabas na dalawang tao Mula sa gilid ng stage at naglakad sa gitna.

Sh*t!!! Sh*t!!! Sh*t!!!

Bakit nandito Sila ti---

"let's all welcome our high ministers Mr. Sebastian and Mrs. Miho Domini"- pagpapakilala ni Dean Kila Tito at Tita.

"Cr lang ako"- malamig na sabi ni Max at derederetso ng naglakad pa labas ng auditorium.

Napatingin naman agad ako sa stage at Nakita Kong nakaupo na Sila Tito sa may upuan sa stage together with madam.

"so today is just an opening ceremony for our important event so we will just gonna let our current POWER 10 do there speech"- sabi ni Dean.

Nagsitayuan naman agad yung mga nabibilang sa POWER 10 at naglakad papunta sa stage.

Sh*t Hindi pedeng nandito Lang ako susundan ko na si Max.

"sundan ko lang Sila Max"- paalam ko Kila Kenn at derederetso narin akong lumabas.

Naglakad Lang ako ng naglakad Habang hinahanap si Max.

"Nasan ka na ba? "- inis na Tanong ko sa sarili ko.

Halos 10 minutes na kong Naghahanap sa Kanya Ay ngaun napadpad ako sa study garden para umupo at Magpahinga saglit.

"bakit nandito ka"- halos mapatalon ako sa gulat ng may mag salita.

Lumingon agad ako sa may kanang bahagi ko kung saan may malaking puno at kung saan nakaupo sa ilalam nun si Max.

"nandito ka Lang pala kung saan saan kita hinanap"- sabi ko sakanya at Lumapit ako sakanya tsaka umupo sa tabi Niya.

"ok ka lang ba? "-tanong ko sakanya. Tinignan ko naman siya at nakatingin Lang siya sa kawalan na para bang sobrang lalim ng iniisip Niya.

"alam mo na ang sagot diyan"- malamig na sabi Niya Tsaka tumingin sakin.

Sh*t those eyes are freaking rare to be seen.

"nasasaktan parin ako Drei"- sobrang lungkot ng boses na sabi Niya Habang nakatingin parin sakin.

Her freaking weak side is now what I can see Hindi ko makitaan ng kahit anong kayabangan at malamig na ekspresyon siya ngaun.

"Max"- naiusal ko nalang. Dahil ako mismo eh nasasaktang nakikita Siyang ganito.

"it's been 6 years 3months and 16 days pero ganun parin yung sakit na nararamdaman ko"- sobrang lungkot at halatang halata na nasasaktan na sabi ni Max sakin at ng makita Kong papatak na ang luha Niya agad siyang umiwas ng tingin.

I immediately hug her from the side a hug that she will feel that I'm always here for her.

"Max you can be weak and cry in front of me"- malumanay na sabi ko.

Bigla ko naman agad narinig ang pigil na hikbi Niya.

MAXZANE POV

sobrang sakit parin Hindi ko maisip kung bakit ganito parin yung nararamdaman ko nagagalit ako sakanila at nalulungkot ako kasi Wala siya sa tabi ko.

Anim na taon na pero parang kahapon Lang nangyari ang lahat hindi ko ineexpect na pagnakita ko ulit Sila babalik Lahat ng alaala.

"Drei nagagalit ako sakanila pero Wala akong magawa"- pigil ang luhang sabi ko kay Andrei at kinalas ko yung pagkakayakap Niya sakin at humarap ulit ako sakanya.

"naiintindihan kita Max pero Sana naiintindihan mo rin Sila nagawa Nila Yun para sayo Max"- malumanay na sabi ni Andrei sakin Habang nakatingin sa mata ko.

"pero bakit siya pa bakit yung taong mahal ko pa Drei Hindi ko maintindihan Drei Sana ako nalang "- halos paiyak na sabi ko sakanya.

"she's my best friend, she's my favorite person and she's my love Drei "-sabi ko sakanya at Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at tuluyan ng umiyak sa harapan Niya.

He immediately hug me again and I hug him back Andrei would always understand and always be my knight and shinning armor.

Siya Lang ang nakakakita ng ganitong side ko bukod Kay Noona Sam at sa nagiisang taong mahal ko.

I miss you so much Sana kasama kita ngaun at yakap yakap kita ngaung malamig ang panahon mahal ko.

"Mahal na Mahal ko siya Drei"- Malungkot at pigil na iyak na sabi ko Tsaka umalis sa pagkakayakap sakanya at pinunasan ang aking mga luha.

Tumingin ako sa malayo t Muling binalikan ng bawat alaala na siya ang kasama ko.

I miss you so D*mn much baby very much.

My baby kyla Nicole Evangelista.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Thank you everyone I love y'all and stay safe always 😉