Hiç tanımadıkları , konuşmadıkları , nasıl biri olduklarını bilmedikleri insanlara nasıl aşık olabiliyorlar derdim kendi kendime.Anladım ki ancak insanın başına gelince karşısındaki insanı anlayabiyormuş. Mutlaka her insan bir gün birine tutulur ve işte bu benim evleneceğim adam der.Gün geçtikçe o aşık olduğumuz adama daha çok bağlanıp daha çok ümit besleriz.Ama en kötüsü de ne biliyor musunuz? O sevdiğiniz ondan asla vazgeçemem dediğiniz adam size karşı en ufak birşey hissetmemesidir.Siz onu her gün bir gün beni farkeder diye beklersiniz ama o bunun farkında bile değildir.İnsan tutulduğuna ümit besler , hayaller kurar ama en kötüsüde karşılıksız olduğunu bile bile yapar herşeyi ama en güzelide ne biliyor musunuz? Karşılık beklemeden yapılan şeylerdir.Aradan günler , aylar yıllar geçer ve insanın içinde en ufak bir umut varsa o umuda tutunap yaşar. Aşk , sevgi ne kadarda garip kelimelerdir aynı anda hem umudu hemde umutsuzluğu , hem mutluluğu hem de mutsuzluğu ifade edebilen başka kelime yoktur.Aslında sevmek her zamam güzel bir duygu değildir.Bazen insana çok acı verir insanın hayatını kabusa çevirir , hayatı zehir eder insana ama bazen de sevmek , insanı çok mutlu eder.Aşık olan insan , zaten çoktan benliğini teslim etmiştir o adama .Kalbinin sahibi olmuştur ama o bunu bilmez .Sen ise içten içe kendini kemirirsin ama faydası olmaz. Sen onu bir dakika , bir saniye görebilmek için saatlerce beklersin ama o bunun farkında bile değildir , farkında olsa bile umursamaz.Ben de hayatımda hiç konuşmadığım, hiç tanımadığım ilk görür görmez birine tutuldum.
NOT=) ARKADAŞLAR VOTELEMEYİ UNUTMAYIN !!
