Chapter 16.2
Luisa Nicole’s POV
“kung maibabalik lang natin ung dati.. Daniel.. siguro madali sa kin para tanggapin ang alok mo… kaso… masyado na kong nasaktan ng dahil sa yo…”
O____o
Hinila ako ni daniel at niyakap…
“sorry luisa…kung maibabalik ko ang panahon… hinde ko gagawin ang ginawa ko sa yo noon…” –Daniel
Hinde ko alam pero parang ang lungkot niya nung sinabi niya un…
“hinde na natin mababago ang nakaraan natin Daniel… “
“alam ko.. kaya nga nagsisisi ako… nagagalit ako sa sarili ko dahil sa ginawa ko sa yo..” –daniel
Sa sinabi niyang un.. alam kong sinasaktan niya ang sarili niya…
“Daniel.. tama na… tigilan mo yan… ayokong gawin mo sa sarili mo yan..”
“wala un sa sakit na binigay ko sayo..” –daniel
“Daniel…”
Hinde ko alam pero niyakap ko lang siya…
“sorry.. kung pinapahirapan kita… sorry…”
Napaiyak na lang ako habang yakap ko siya..
“luisa… wag kang umiyak…. Wala sa kin na mahirapan ako… wag lang ikaw… tumahan ka na…” –daniel
“s-sorry…”
Nararamdaman kong hinahaplos ni Daniel ung ulo ko..
“sssh… di mo kailangan magsorry.. .. I love you luisa..” ---daniel
Nang sinabi niyang mahal niya ko…
napakalma ako at gumaan ang pakiramdam ko..
Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi…
“I love you too.. Daniel…”
Richard Warren’s POV
Hinde ko na alam ang gagawin ko..
Hinde pa rin bumabalik dito si mommy…
Bakit kc hinde niya ko binigyan ng pagkakataon magpaliwanag…
Edi sana hinde kami nagkaganito..
Haist..
Sabi ni daddy… magsstay pa daw doon si mommy..
Ayaw pa talagang umuwi..
Hinde naman ako pwedeng pumunta doon..
Kailangan ko pang ayusin ung sa amin ni sam…
Nasa sala ako ng bahay nila sam..
Nakauwi na sa hospital si sam…
“anong ginagawa mo dito?”
Napatingin ako kay sam..
“dinadalaw ka..”
“ok na ko.. pwede ka ng umalis..” –sam
“reign.. bakit ba ayaw mong maniwala na boyfriend mo ko?”
“warren….”—sam
Tumingin ako kay sam..
Ngayon lang niya ulit akong tinawag na warren…
“reign? Naaalala mo na ko?”
