Alien Teacher Chronicle: Ms. President vs. Mardelle the Great

World War

I woke up as early as usual, kahit Saturday gumigising talaga ako ng maaga para pumunta sa park to meet my friends,  pero ang bigat talaga ng pakiramdam ko. Maybe kasi inubos ni Mardelle ang lahat ng energy ko kahapon sa world war namin. That guy really pisses me off. He always has his way in getting on my nerves. Ggggrrrrr! Kapag naaalala ko yung ginawa ko kahapon parang ayoko pang bumangon!

~Flashback~

Yesterday: world war III D1

Mardelle stared at me like he was challenging my entire being. Hindi sana matatapos ang deadly staring battle naming kung di dahil kay Rachel. But since the class started our classroom became the battle ground. Never akong naging competitive but this guy brings out the worst in me. He wants war, I'll give him war. CHALLENGE ACCEPTED and let the WAR begin.

Kapag may isinagot ako di pwedeng hindi niya yun sasalungatin.

vise versa. Di ako magpapatalo sa kanya noh.

Battle 1: Economics.

Our teacher, Mr. Lastimosa as usual likes to talk about the EKONOMIYA NG PILIPINAS NA NAPAKABAGAL ANG PAG-UNLAD. Then he asked this question.

"Para sa inyo ano ba dapat ang sisisihin natin? May malaki bang kinalaman dito ang uri ng pamahalaan ng bansang Pilipinas? Mas makakabuti ba ang sistemang komunista kaysa sa sistemang demoratiko?"

With question like that, my classmates pretend to do something, Rachel pretends to be busy coping notes but the truth is kanina pa siya tapos magsulat. Si Migs, excuse himself and went to the comfort room, others, they try to avoid eye contact with our teacher. But moment like this isa lang din ang pangsalvage ng mga teachers sa situation.

"Anyone?" alam ko sinisikap ni sir makakuha ng reactions sa klase, *crickets crickets* no answer.

"hhhmmmm Pabustan, anong masasabi mo?" this is what I meant by salvaging the discussion, my classmates breathe with relief and gave me their most thankful smile. This is one of my job ang magrecite kapag walang nagtataas ng kamay.

"aaahhhmmmm, sir sa palagay  ko po wala pong problema sa system ng government natin, democracy gave people freedom to participate in our economy. Pero kung may sisisihin po ako, maybe the attitude of our people is the one to blame. Tayo pong mga Fillipino madaling mag-adapt, nasasanay kagad tayo sa sitwasyon kaya minsan po kaya po minsan wala na po tayong ginagawa para po iimprove ang sitwasyon na kinakalagyan natin." That was my honest answer. Member ako ng Project c noh kaya I support democracy.

"okay, you mean our attitude towards problem? you have a point. very good. any other?"

"Sir, can I say something?" There goes Mardelle... and I exactly know bakit biglang may gusto siyang sabihin.

"Rosales, anong opinion mo?"

"Sir, ano po ba ang freedom? Kalayaan? Sabi ni Ms. President Democracy gave us freedom to participate. Oo tama yun, pero participate in what? Magparticipate sa mga bahay kalakal sa mga factories sa mga opisina. We are slaves. Alipin tayo ng dikta ng mga investors at mga nagpapautang sa atin, alipin tayo ng mga may ari ng kompanya na ang iniisip lang ay kung pano kumita at di naman talaga priority ang pag-unlad ng bansa. At isa pa yung sinasabi ni Ms. President na attitude ng mga tao ang problema, ito ang tanong ko? Bakit ganun ang attitude nila? Babalik yun sa government? Tungkulin ng pamahalaan na disiplinahin at turuan ang mga tao para sa ikabubuti ng bansa. Pero ano ang tinuturo ngayon sa mga eskwelahan? Para ba maging may-ari tayo ng mga kompanya? Hindi. Tinuturuan tayo maging manggagawa. Sinong nagdikta niyan? Ang sambayanan ba? Hindi. Kontrolado ng mga mayayamang kapitalistang bansa, mga bansang nagpapautang sa atin ang sistema ng Edukasyon natin kahit ang pamahalaan at pagpapatakbo natin sa ekonomiya, so nasan ang kalayaan dun? Ang dikta ng ibang bansa ang nasusunod sa bansang ito hindi ang dikta ng sambayanang Pilipino."