Angelo " BXB

GELO B2 Chapter 5

BAGO NYO BASAHIN NG TULOYAN ANG KWENTONG ITO PLS FOLLOW NYO MUNA AKO AND SA DREAME NARIN.

Doon naka post ang mga story ko maari kuring tanggalin na ng tuloyan ang ibang kwento dito at ilagay sa dreame. Kagaya dito maari nyo ring mabasa doon ang lahat ng story ko ng lebre maari kayong mag download ng apps or mag basa website search nyo lang Dreame pwede sya sa App Store or play store ma download if gusto nyo. Then search nyo lang Ghe-lo or isa sa mga published story ko like BROTHER LOVERS and THOUSAND MILES AWAY. Follow and ❤ narin sa mga story and comments and follow back ko kayo.

ANGELO POV....

    sarap ng aking pakieramdam sana ganito nalang ako lage pakiramdam ko wala akung problema walang iniisip para itong isang Paraiso kaysarap pag masdan ng mga paro parong nag liliparan habang nag lalakad ako sa isang malawak na kaparangan. damang dama ko ang pag dapo sakin ng mga paro paro gayon rin ang ibong nag liliparan na parang nang aakit sa kanilang mga huni lasap na lasap ko ang sariwang hangin kahit may kataasan ang sikat ng araw ay hindi mo mararamdaman ang init. sa halip ay masarap at malamig na simoy ng hangin para akung dinoduyan sa twing iihip ang sariwang hangin. asan ba ako nag palinga linga ako sa paligid at natanaw ko ang malawak na parang nasa tuktok pala ako ng bundok kung saan kitang kita ko ang mha hayup na nag tatakbuhan sa gawing ibaba at sa gawing likod ko naman ay kitang kita ko ang asul na dagat  payapa ito at kay sarap ring pag masdan. isang katahimikan ang halos mabinge na ako nito hindi rin pala maganda sa pakiramdam yong subrang tahimik at mag isa kalang sa isang lugar. napaisp ako sa aking sarili ako ito lageng mag isa may sariling mundo dahil ang utak ko ay naka fucos lamang sa aking pag aaral at kahit kasama ko ang aking mga kaibigan para lang rin akung nag iisa at walang pakialam sa ibang tao. tanging lage kung iniisip ay si Charles kung kumosta na sya at kung naalala nya pa ang mhga pangako naming sa isat isa. bakit ngaba ako umabot sa ganito buong buo ako ng pangarap sa buhay makulay ito at gusto kulang naman ay tahimik na buhay kasama ang aking mahal sa buhay. munit sa twing papasuk sa isip ko ang tumanggap ng katuwang sa buhay o kasintahan ay agad na si Charles ang nasa utak ko. puro si Charles nalang yong kanyang pangako ang sumira sa utak ko. pinikit ko ang aking mata at linanghap ang sariwang hangin at at ano yon bakit amoy adobo isang lalaki ang aking naaninag sa kaunting pag mulat kosa aking mata..

Sa tuloyang pag mulat ko nhg aking mga mata isang hubad na lalaki ang bumolaga sakin naka shorts lang ito at abalang abala sa kanyang pag luluto kitang kita ko ang kakaibang saya sa kanyang mga labe habang sya ay nag luluto si brando.lininga linga ko ang aking paningin at hindi ito pamilyar sakin nasan ba ako saan nya ako dinala bakit ganito may pasuk pa ako at kailangan kung kausapin ang HR sa school para bigyan pa nila ako ng ilang araw para makapag bayad pag nag kataon hindi ako makakapag marcha.

Brando usal kosa kanya bakit tayo andito san mo ako dinala saka kailangan kupang pumasok sa school pano ba tayo nakarating ditto saka bakit parang nauga nahihilo ata ako tumawa sya sakin bago nagsalita. wag ka mag alala Angelo kase hindi kapa buntis at kung sakali man pananagutan kita kahit ano paying dinadala mo dyan sa sinapupunan mo sabay nyang niti uli sakin bago linagay sa plato ang hawak nyang kawali na may lamang adobong baboy. nang maamoy ko ito muli ay Kumolo ang aking tiyan hudyat na gutom na ako naalala ko pala kaninang umaga mainit na tubig lang ang laman ng aking sikmura.

saglit lang at kakain na tayo ihahanda kulang ang pagkain maupo kana dyan at ako na ang bahala sa lahat wag kanang mag alala kase maaayos na ang lahat mag tiwala kalang sakin sabay bigay nya muli ng kakaibang ngiti. habang abala ito sa pag hahanda ng pagkain naming naalala kung isa pala itong mayaman at hindi sanay sa ganitong Gawain sanay sya ng andyan nalang ang lahat ng kailangan nya at iuutos nya ito kung kinakailangan. munit ngayon ito at abalang abala syang pag silbihan ako kahit isa lang akung simpleng tao ano ngaba ang panama kusa mga nag kakagusto sakanyang mayayamang tao.

walang wala ako kung ikukumpara sa kanila ganito lang ako sa mga oras na ito dapat gumagawa na ako ng paraan para mabayaran ko ang paaralan kung hindi ay mababaliwala ang aking pag sisikap sa buong taon ng aking pag aaral. taran kakain na tayo naupo sya sa aking tabe sa maliit na lamesa nakahayin na dito ang pagkain at halatang hindi ito sanay sa ganitong Gawain dahil sa ayos nito. pero ang sarap sa pakiramdam na may nag effort sakin ng ganito yong pag silbihan kasa abot ng kanyang makakaya hindi perpikto pero ramdam mong pinag hirapan nya ang lahat ng ito para mapasaya lang ang taong kanyang pinag sisilbihan ako yon.

bakit Angelo hindi ba masarap malungkot na tanong nya sakin dahil tahimik lang ako sa aking pag kain at nakatingen lang sakanya. hindi naman mahalaga sa isang bagay kung maayos o masarap ang pagkain para sa isang taong pinag silbihan ay ang mahalaga ay may nag effort para sakin ay sapat nayon Lalo na kung isa kagaya mo ang gumawa sakin nito. alam ko namang hindi ka sanay sa mga ganitong Gawain pero ginawa mo paren para lang sakin sa isang kagaya kung simleng tao kumpara sayo.

so you mean hindi nga sya masarap at napilitan kalang kainin kase nag effort akung ipag luto ka sagot nya sakin sige wag munalang kainin mag bubukas nalang ako ng dilata. akmang tatayo na sana ito pero hinahawakan ko ang kanyang kamay at pinigil kosya. ito naman nag tatampo agad wala naman akung sinabe na hindi masarap ang luto mo hindi mulang siguro naunawaan ang ibig kung iparating sayo. pero itong luto mo ang totoo masarap naman talaga saka maraming Salamat nag abala kapa ipag handa ako ng pagkain. sana ginising munalang ako para ako naman ang pag silbihan ka saka asan ba tayo pano ako nakarating dito sa kwarto mo condo ba ito.

wala tayo sa condo wala rin tayo sa Bahay nasa gitna tayo ng karagatan ikaw naman nag bibiro ka brando kumain nalang muna tayo kase baka makahabol pa ako sa klase ko mamayang tanghali nakangiti lang ito habang pinag patuloy naming ang aming pagkain hindi ko pinansin ang sinabe nyang nasa gitna kame ng karagatan. nag tatawanan pa kame sa dame nyang kalukohan na pinag sasabe halos diko namalayan na tapos na pala kame sa pagkain at medyo nabusog talaga ko. brando Salamat ha kase pinag chachagaan mo ako kahit ganito lang ako saka nabusog ako sa pagkain sakit nanga ng tiyan ko. wag ka mag alala basta para sayo Angelo gagawin ko ang lahat para sumaya kalang sabay hawak nya sa aking kamay katahimikan..

itutuloy.