LIFETIME ( ChaeLisa )

The sight of you

After kong tumulong para sa libing ni Xav, umuwi ako at ibinagsak ang aking katawan sa aking higaan. Pumikit ako at hinayaan ko na lang ang sarili ko na umiyak

Andaming nangyari ngayon. Iniwan ako ng dalawang tao na mahalaga sa akin

Nag ring naman yung phone ko dahilan para tignan ko ito at nakita kong si Lisa ay tumatawag sakin via Skype. Agad ko naman itong sinagot kasi miss na miss na miss ko na siya kahit ilang oras lang kaming hindi nagkita

When I answered the call, bumugad sakin yung mga pagod niyang mga mata at ngiti

The sight of you made me feel at ease

"Lisa, I'm so sorry. Hindi ko kasi namalayan ang oras at naghintay pa kas-"

"Okay lang Chaeng. Naintindihan ko naman at tsaka kaibigan mo naman rin sila. Magkaibigan naman tayo lahat ngunit ang lungkot lang kasi I'm not there to be with you and the others" pagputol ni Lisa sa sinabi ko

"So, how are things going on there? Mukhang pagod ka na ah. Tulog ka na muna Chaeng" sabi niya

"Ikaw nga yung mukang pagod eh hahaha and to answer your questions, next week na ililibing si Xav" sagot ko sa kanya

Tumango na lang siya at nagpatuloy kami sa pag-uusap. Mga 11 PM na nang mapasyahan naming matulog na dahil may klase pa ako bukas at tinatawag na siya ng mom niya

"Goodnight Chaeng. Talk to you tomorrow! love you!" bati niya sakin

HALA MAY AAMININ PA PALA AKO SAYO LISA!

"Uhm Lisa.." itinaas ni Lisa ang kaniyang kilay para ipagpatuloy ko yung sasabihin ko

"Goodnight rin unggoy hahahahaha mag ingat ka diyan!" sabi ko

I'll just confess to you when you come back here para mas special 

Agad naman akong nakatulog nang mag end na yung call namin

•°•°•°•

Lisa and I would always call eachother like everyday not until after Xav's burial

Minsan na lang kami nakakapag-usap nun and after three months, may sinabi siya sakin na may-ipapakilala siya sakin at mag sstart na daw yung pag handle niya ng company part-time

Kinabukasan nun, deactivated na lahat ng social media accounts niya and I can't even contact her phone number

I let it slide and tried to stay positive kasi sabi nga niya mag sstart na yung pag handle niya sa company nila

So I focused on my studies and the upcoming final exam next month pero hindi pa rin ako humihinto sa pagcontact sa kanya

•°•°•°•

"Chaaaaaeeeyooouuung!!! Tapos na final exam natiiin!! Congrats satin! Ano? Punta tayo kay Xav? Picnic tayo tas pasamahin natin si Bam!" excited na sabi ni Zero

"Sure! Ikaw na mag-invite kay Bam para kayo na yung bahala sa mga pagkain. Uuwi muna ako para makuha ko yung mat tas dederetsyo nako kay Xav" sagot ko

Tumango naman siya at nagpaalam na ako sa kanya

Pagkauwi ko ng bahay ay agad akong nagbihis at kinuha ko na yung picnic mat. Agad naman akong lumabas at pumunta na sa sementeryo

Nauna akong dumating kaya nag ikot-ikot muna ako sa sementeryo dahilan para may makita akong babae na umiiyak sa harap ng puntod

"Ma, malapit na akong makatapos. Magiging pilot na ako ma! Diba pangarap mo rin yun?" hindi ko sinadyang marinig yung sinabi niya kaya naman umatras ako at dahan-dahang bumalik sa puntod ni Xav at inayos na ang mat sa harapan nito

After a couple of minutes, dumating na din sila Bambam at Zero dala-dala ang mga nabiling pagkain at inumin. Umupo na kami at nagsimula nang kumain at nagkwentuhan nang biglang may itinanong si Zero

"Bam, how's Lisa? Hindi na kasi siya ma contact ni Chaeng eh" sabay naman silang lumingon sa akin

Oo nga Bam, how is she doing?

"She's fine naman daw kasi tumawag siya sa akin. She told me na baka matagalan siya sa pagbalik pero sure daw siya na babalik siya dito for vacation. After that, she told me na may aasikasuhin pa siya"

"Ang busy naman niya" sabi ni Zero

"Do you have her number Bam?" tanong ko

"No. It was just her secretary's phone kaya yun. Do you want the number?" tanong niya

"Nevermind Bam. Nakatawag na yun sayo so baka tatawag na rin yun sakin soon kapag hindi na siya busy" sagot ko

Bigla naman hinawakan ni Zero ang aking kamay at nagtanong

"Umamin ka na ba?"

"Hindi pa. Aamin na lang ako kapag nakabalik na siya para mas special" sagot ko na may maliit na ngiti

Nagpatuloy lang kami sa pagkwentuhan at mayamaya'y napagdesisyunan na naming umuwi. Pinauna ko na yung dalawa dahil mag ttaxi na lang ako kasi gusto ko muna mapag-isa

Naghihintay lang ako ng taxi nang biglang bumuhos yung ulan kaya agad naman akong tumakbo sa pinakamalapit na waiting shed

Nakikiramdam din ba ang panahon sa aking nararamdaman?

Nagulat ako nang biglang may bumusina sa akin. Isang babae ang bumaba galing sa driver's seat na nagdala ng payong papunta sa akin

Wait, siya yung babaeng nakita kong umiiyak sa isang puntod kanina ah. Hala! Nakita niya ba ako?

Iniangat niya ang kanyang payong at binati ako na parang hindi siya umiyak kanina

"Hi! Nakita kita kanina habang kinakausap ko nanay ko, ngayon naman ay nakita na naman kita na stranded dito" sabi niya

"I'm sorry po! Hindi ko po talaga sinasadya n-"

"Okay lang. I don't mind at all. I'm Jisoo Kim, and you're?" pagputol niya sa akin

"I'm Roséanne Park, but you can call me Chaeyoung" I smiled at her

"Sabay ka na sakin? Mukhang matatagalan pa ang paghinto ng ulan eh" sabi niya

Mapagkakatiwalaan ka ba Jisoo?

At parang nabasa niya yung iniisip ko

"Don't worry Chaengie, I won't hurt you. Tara?"

Hinawakan niya ang aking kamay at hinila ako papalapit sa kanya sa ilalim ng payong na kanyang dala

As we got inside the car, she smiled at me and started the engine. The whole ride was amazing. We exchanged stories, laughters and numbers

Hinatid niya ako sa amin at talagang bumaba pa siya ng sasakyan upang mapayungan ako hanggang makarating ako sa loob ng bahay

"Annyeong Chaengie! Kita na lang tayo soon?" pag-aya niya

"Sure Chichu! Mag ingat ka ha? Salamat!" sabi ko sabay hug sa kanya

Nanatili lang siyang nakatayo sa harap ko na namumula kaya tinapik ko yung pisngi niya

"Okay ka lang ba Chu?" tanong ko

She just smiled at me and waved her hand. She went back to her car and drove away

Bat may something sayo Jisoo?