Dikala sepi menghampiri..
Dikala duka datang kembali..
Ku ingat pada Umi..
Yang selalu ada menemani,
Disaat ku merasa..
bahwa dunia ini,
sudah tak berarti lagi..
Ku tertawa dalam duka..
Ku tersenyum dalam hampa..
Namun itu semua tak ada artinya..
Karena ku tau,
Itu bukanlah sesuatu yang nyata..
Umi..
Marah ku kau buat jadi cinta..
Sedih ku kau buat jadi tertawa..
Ego ku kau terbangkan bersama doa-doa..
Benci ku kau jadikan dia bahagia..
Ku tak tau apa arti dunia..
Tanpa adanya kasih yang kau punya..
Ku tak tau arti binasa..
Tanpa kau ajarkan ikhlas kepada Nya..
Terimakasih Umi..
Habiebie_2020
