Sapphire Diamond Academy 2: The new Legendary Twins(COMPLETED)

Chapter 21

Chapter 21: Queen Dannaya

'Cristel's pov'

Sobra ang takot at kaba na aking naramdaman ngayon. Habang papalapit kami ng papalapit sa aming kaharian ay mas lalo akong nanginig sa takot, kaba, galit at pagka dismaya. Gosh! I don't know  what really happened! Paano nakuha si mommy? Don't tell me ganon na lang ang himbing ng tulog niya na hindi man lang niya naramdaman ang mga kaaway? It's impossible! Si mommy yun eh! Malakas ang senses non! Argh!! Nakaka-frustrate! God! Oh please mom keep safe where ever you are...

Napatingin ako sa aking tabi ng may bahagyang pumisil sa aking kamay. Si Knight pala.

"Are you okay?"- tanong niya.

No! I'm not okay."Yeah, i'm fine."- sagot ko. Ayaw ko na mag alala sila.

"Are you sure?"- tanong nito uli. Kaya tumango naman ako.

Pag dating namin sa palasyo agad akong bumaba sa karwahe at mabilis na nag lakad papasok.

"Dad! Dad! Where are you!?"- sigaw ko ng makapasok ako sa palasyo.

"Flare, please calm down."- bulong ni Enna.

Sasagot na sana ako ng makita kong naglakad papalapit sa amin si Dad mugto ang kanyang mga mata.

"Dad? Paano to nangyari?"- mahinang tanong ko sa kanya. Hinawakan niya naman ako at masuyong hinila sa sofa at pinaupo.

"I'm really sorry,princess. But i really don't know what happened basta nagising na lang ako na wala na ang mommy niyo at nag panic na ang mga alipin dahil sobrang gulo sa loob at labas ng palasyo ngunit wala namang namatay."- paliwanag ni dad. Mas lalo akong naguluhan.

"Oh my?! Ano na kaya ang nangyari ni mom?? Argh.. I don't know what to do. Kailangan na maibalik natin si mommy.. We must do something, dad."- sabi ko sa kanya.

"Princess, please keep calm you know mom. Hindi siya basta bastang mage lang. Isa siyang Alpha Queen kaya hindi tayo dapat mabahala. Maybe she already planned this kaya hindi nagising si Dad ng lumusob na ang mga kaaway."- sambit ni kuya.

"I already trying my very best to keep calm, kuya. Kasi kung hindi kanina ko pa sinugod ang lahat ng mandirigma natin sa kapabayaan nila!"- inis kong turan dito.

"Don't say that, princess."- saway ni dad sa akin. Napa buntong-hininga na lang ako.

"Please excuse me."- sabi ko at mabilis na umalis sa kanilang harapan.

Sa garden ako napadpad. Hindi parin ako makapaniwala na nakuha sa mga kalaban si mommy.

"Mom? Where are you? Please mom, come back to us. We need you! I need you! Mom, can you hear me?"- sinubukan ko siyang kausapin gamit ang telepathy sana sumagot siya.

"Mom?"

"Don't worry, baby. Mommy is safe! Please stay safe baby. I love you! Tell your kuya and Daddy that i love them so much! Please baby don't look for me. I'm gonna be fine where ever i am. And please be ready sa isang malaking digmaan na magaganap na siyang tuluyang magpapalaya sa ating mundo mula sa mga gahaman."- sagot ni mom sa akin! She's safe! For now. Oh god! Mommy what did you do?

"Please,mom. Uwi kana."- bulong ko habang pinigalan ko ang pag daloy ng mga luha sa aking mga mata.

Ilang sandali pa ay naramdaman ko na may tumabi sa akin. Paglingon ko ay halos malaglag ang aking panga sa gulat.

"Ayos ka lang?"- malumanay nitong tanong.

"I'm fine, Blaze."- malamig kong sagot sa kanya.