★zamanın gerisinde★dramonie(bitti)

kolye

omzumda uyuya kalmış Hermonie'ye baktım.
Yavaşça kucağıma aldım ve binaya döndük.
Bizim zamanımızda neden böyle partiler yoktu anlamıyorum .

Kızlar yatakhanesine girdim ve Hermonie'i yatağına yatırdım.
Elleri buz gibi olmuştu rahat uyuması için ayakkabılarını çıkardım fakat elbisesine dokunamadım bana lanet gönderebilirdi.

Tam gidicektim ki bileğimden tuttu.

"Draco... üşüyorum gitme."

Iç çektim gerçekten bunu yapıcakmıydım?
Hermonie ile uyuyamazdım.
Neden olmasın.
Hayır Draco uyandığında seni boğabilir.
Ama istiyroum.
Asla.
Başka zaman böyle bir fırsat olmaz Draco.
Yapma Draco.
kızı böyle bırakamazsın sana ihtiyacı var.

Iç sesimle kavga ettikten sonra Yavaşça yanına geldim.
Ve yattım.
Gerçekten üşümüştün çünkü bana iyice yaklaştın göğsüme yattın ve bana iyice sarıldım.
Bir bacağını üzerime attığında sabah gerçekten beni öldürüleceğini anladım.
Bende ona sarıldım.
Saçları kaşındırıyordu ve sıcaklamıştım.
Ama buna değerdi.
Çikolata kokan saçlarla ve biraz da sarhoş olmamla beraber  bende uykuya daldım. ..

Sabah kalktığımda ilk önce korktum çünkü sadece saç görüyordum.
Saçları yüzümden  çektim ve Hermonie'ye baktım.
Çok masum duruyordu .
Sonsuza kadar böyle kalabildim ancak çişim gelmişti.
Yana kaydım fakat beni bırakmıyrodu.
Kaçmaya çalışırken yataktan düştüm.

Kenardan kafasını uzattı ve bana baktı.
Daha sonra  karnıma bir yastık attı.

"Burda ne işin var?!"

"Ah.. akşam uyuya kaldın ve seni buraya getirdim"

"Neden yanımda yatıyordun?"

"Hatırlamıyorsun Hermonie bunu sen istedin."

"Ne?"

"Evet, üşüdüğünü söyledin ve gitmemi istemedin."

"Beraber uyuduk!"

"Dünyanın sonu değil Hermonie ayrıca  bir Malfoy'ile uyudun yani-"

Bu sefer yastığı tam kafama yedim.

Güldük ve kara gölün önüne gittik. Herkes ordaydı
Fakat herkesin suratı düşmüştü.

"Ne oluyor."

"Bize bir açıklama yapmanız gerek."

"Neyden bahsediyordun cissa."

"Konuşmalarınızı duydum. Gelecekten gelme. Kolye "

Hermione ile birbimize baktık...

"Kolyeyi buldun  ve bana söylemedin!"

"Evet ama-"

"Hiç degişmiyorsun Malfoy"

"Ne?"

"Evet duydun lusius Draco sizin gelecekteki oğlunuz. Ve hepiniz lanet birer ölümyiyensiniz."

"Bi dakka ne diyorsun sen?"

"Gelecekte herşey bok gibi!"

"Hermonie sakin ol."

"Sakin olamam! Burdayız çünkü sıkışıp kaldığımızı sanıyordum. Gelecekteki herşeyi bırakıp buraya geldim ve burda kalmak istedim."

"Ne?"

"Evet kaçmak istedim Drcao! Yanımda sen vardın değiştin sandım!"

"Herm..."

"Kolyeyi bana ver!"

"Bu çok tehlikeli"

"Ver dedim"

Asasını bana doğrulmuştu.

"Hermonie gelecekte ne olduğumuz değil şu an ne olacağımız önemli ".

"Zaten geri dönemezsiniz ."

"Peter! Kolyeyi bize ver."

Peter kolyeyi havaya attı ve bir büyü söyledi.
Kolye patladı.

"Hayır!"

Kolyeyi yerden aldı tamamen yanmıştı.
Peter sırıtarak gitti.

"Mutlumusun? Simdi"..

Hızla yanımızdan gitti.
Tam peşinden koşacakken bella elimi tuttu.

"Ben hallederim.".

Arkasından gitti.

Hermonie odasına kapanmış ağlıyordu.
Içeri bella girdi.

"Meraba."

"...."

"Iyimisin. "

"Ben Draco'ya âşık oldum Bella."

"Ah... bak monie gelecekte bizi sevmediğin çok belli ama gerçekten. Bizi uyarman güzel birşey peter işini de Bizim erkekler halledicek kolyeye gelirsek hadi ama okulun en zeki kızlarını tanıyoruz.
Lilly sen ve ben."

Hermonie gülümsedi.

"Gerçekten mi?"

"Tabiki sana yardım edicem."

"Teşekur ederim."

Iki Kiz birbirine sarıldı.

"Ne istiyorsunuz?"

"Lilly bak...."

"Ne!?"

"Evet hepsi doğru. "

"Saçmalık bunlar."

Hermione cebimden harry ile olan fotoğrafını çıkartır.

"Ama bu"

"Evet tıpkı James."

"Gözleri "

"Senden."

Hermonie yanmış kolyeyi gösterir.

"Harry bir yaşındayken bir saldırı olucak peter yerinizi ıfşa edicek Voldemort sizi öldürülen harry ise petunya ve vernon ile kalıcak "

"Ne?"

"Evet."

Lilly Hermonie e sarılır.

"Kolyeyi halledebilirsek herşey kurtulur kızıl."

Lilly bella ya gülümser.

"Tamam."

"Tamam."

"Oldu o zaman."