Elindeki kutuyu bana doğru uzattı,
Murat:Bu seninle hatıralarım,ve ben buradan gidiyorum Alya
Saçmalama lan!
Murat: Gülümseyerek maalesef annem geri İzmir e dönüyor ve onu yanlız bırakamam.
Bu son görüşmemiz mi peki?
Murat:Galiba evet.
Ağladım, özür dilerim.
Murat: Sakın,bizi kötü hatıralarla hatırlama bak bu kutuda tüm fotoğraflar, çikolatalı süt kutun tokan.
Tokam?
Murat: Küçükken senden çalmistim dedi utanıp ellerini saçında gezdirerek.
Yaa muratt dedim ve boynuna sarıldım.
Murat:Alya biz dostuz herşeyden önce unutma!
Unutmam!
Ve Murat arkasını dönüp gitti sanki tüm çocukluğum anılarımda onunla gitmişti...
