Nedim :ceren iyimisin
Ceren: iyiyim bırak
Şimdi anladinmi ne haldeyimCeren kapıyı açtı
Ceren: çık hadi çık
Nedim çıkmıştır kendini garip hissetmiştir
Ceren : Allah'ım lütfen bana yardım et
Lütfen diyip ağlıyorduCeren kendini çeki düzen verip aşağı iner nedimin yüzüne bakmaz artık öğrenmişti ne değişecek tiki herkes kahvaltısını etmiş şirketi geçmişler şeniz ve cemre evdeydi bugün zaten damlada evde
Cemre: ablacım nasılsın bugün
Ceren : iyiyim abla nedenki
Cemre: geçen ağrıların vardı ya
Ceren : haa geçti onlar diyip kalkar
Nedimde bı sıkkınlık Başar cenkle gelir
Nedim kapıyı kitler
Nedim: şimdi herşeyi iyi bir şekilde anlat
Ceren : anlattım ya daha ne anlatıyım
Nedim: ceren bak bu okadar basit birşey değil ölüm bu
Ceren: farkındayım
Nedim: ozaman anlat
Ceren: ben ağrıları m sancılarım devam ediyordu O gün hani eve geç gelmiştim ya özel bir hastaneye gittim bi de ne duydum kansermişim her yere sıçramış bebeğim tehlikedeymiş o gün okadar kötüydüm ki bı ara kendime gelemedim düşünsene bebeğin tehlikede diyo ne yapacağını bilemedim hemen teşhis konulması lazımmış amaliyatta kalabilirmişim Kurtalan 2-3 kisiymis ya bebek ya sen dediler bı daha bebek yok ben yaşasam nolurki işte ailenle konuş bebeğinin babasıyla konuş deyip benden cevap beklediler kararimı verdim tabiki oğlumu seçmiştim kimseye söyleyemedim
Şimdi anladın mı neden geç geldiğimi 2 haftadan beri doktora gidiyorum iğneler vuruluyorum yetmiyor kaçta ne hap içiyorum bazen nefes alamıyorum
Anladinmi bukadar
Nedim: ben üzgünüm
Ceren: benim sana bunca şey yaptıktan sonramı
Nedim: o başka bu başka şimdi onu bunu bırak o benim yeğenim şimdi seni iyi bı doktoro götürürüz
Ceren: olmaz
Nedim: ceren bak asıl şimdi omaz
Ceren: Nedim hiç birsey yapamazlar
Ölüyorum işte anla kimsenin haberi olmiycakNedim: tamam ama
Ceren: lütfen
Nedim: tamam
Ceren akşam hastaneye gidecektir onun için hazırlanıyor du
Hazırdı tek başına gitmek istiyordu
Ama Nedim de geldiİşte hastanede işleri bitti cerenin canı
Çilek çekti onu aldılarCeren garip hissediyordu okadar kötü davranirken ana arkadaş olarak yardım etti işte köşke gittiler herkes sofranın kurulmasını bekliyordu ceren ve Nedim mutlu pozu vermek için içeriye el ele girmek zorunda kaldılar
Damla: onlar ne Nedim
Nedim: cerenin canım çilek çekti evde yokmuş onu aldık
Damla: yaaa
Cemre: nerden böyle peki
Bu soruyu sorarken cemre Nedim yüzüne bakıyordu cenk onu anlamıştı
Ceren: doktordan
Cemre: noldu ablacım birşeymi oldu
Ceren: yoo kontrol filan sonuçta babası yanımdaydı
Ceren bunu söylerken cenke doğru söylemişti ama cenk bakamiyor du
Ceren: Nurten abla bana bunları koyup getirir misin
Nurten: tamam ceren hanım
Bu arada şeniz hanım sofra 20 dk ya hazırŞeniz : tamam Nurten
Ceren o ara koltuğu oturmuş üstünde çilek yiyordu yanında damla vardı
Ceren: öyle bakmayın ben hamileyim canım isteyemezmi
Şeniz : ister tabi cerencim
Ceren: yemek isteyen varsa söylesin
Nedim: yok
Nurten: sofra hazır
Herkes yemekleri ni yemiş aah elerini içmek için oturmaya başlamıştır ki ceren ilaçlarını içmeye unutmuştur hemen yemeğini bitirmiş yukarı çıkmıştı bı dahada aşağıya inmedi
Sabah olmuştu kahvaltı edildi cenk ve Nedim şirkete gitti bugün akşam eve iş için biri gelecekti damla tanıyordu hemen alışverişe gitti cerende annesinin yanına gitti
Sohbet ettiler akşam olmuştu herkes hazırlanıyordu çünkü özel biriydi
Ceren: kim bu
Nedim:, bilmem gelince görürüz
Diyip herkes hazırlanmış giyinmiş bekliyorlardı ceren ilaçlarını içip öyle gelicektiCeren: sen git ben ilaçlarımı içip gelicem
Nedim: olsun beraber inelim
{Cerenin giydiği }
Hazırdı ve el ele aşağıya indiler misafirin gelmesini beklediler
Ceren: kız damla yeter başım döndü otur
Damla: tamam sus oturuyorum
Derken içeriye girdi herkes onun yanına giderken
Ceren panikle ,korkuyla ne yapacağını bilmedi
Oda yanlarını gitti
Cem: merhabalar ben cem
Ceren öylece kaldı birşey diyemedi
Nedim : ceren sana diyor
Ceren: ce ceren ceren
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mecbur Hayat
Fiksi Umumvakti gelince herşey açıklanacak asıl ozaman başlıyor cenk cemreyi değil cereni koşucak