Sihirli Güçler Çetesi

Gücümü mü Buldum Ah Sanmıyorum!

Selaam gene ben.Bu bölümü insallah beğenirsiniz.Sizi sıkmak istemiyorum.Hikayeme hemen başlayayim.
  Iyi okumalarr!

O anda uçmaya başladim.Ne olduğunu anlayamiyordum.Nasil uçuyordumki ben?Kanadim varmi diye kontrol ettim.Çığlığı bastim o an.Ben ben kuş olmuştum.Başka bir hayvan düşündüm.Imm yılanı deneyelim.Bir anda yerde sürünüyorum.Demekki gücüm buydu.Şekil değiştirme.Peki başka hmm insana benzeyebilirmiyim.Annemi hatirladim.Ve o anda baktimki insanim.Ama ben değilim bu.Bir dakika annem.Gerçekten süper güçlerim vardi.

Ben:"Bayan Bella.Bu çok güzel."

Bayan Bella:"Bence daha fazla gücün var Harmony.Çünkü bu güç için seni yakalamaya çalışmayacaklardir."

Ben:"Peki diğer gücüm ne?"

Bayan Bella:"Bunu zamanla öğreniceksin."

    Ders bitmişti.Yeni dersimiz kendimizi koruyabilmek için dövüş sanatlari yani karate taekwondo kung fu(yazar taekwondo yapiyor asddff)gibi şeyleri öğrenecektik.Bu arada Jacob ile tanişmiştimLuke kadar samimi olmasada çok iyi çocuktu.Luke ile Maggie'yi de taniştirmiştim.Ama Luke'a biraz gıcık olmuş bizim Maggie.

Derse girdiğimizde erkek bir öğretmen gelmişti.Adı Jack'miş.Dövüş sanatları öğretmenimiz.Bu yönden şanslıydım.Çünkü küçükken 3 yıllığına karete kursuna gitmiştim.

Ders bitiminde öğle yemeği olduğunu hatırlayarak hemen yemekhaneye indik..Ben oburumda biraz(yazar:bendensin koçum assddf.)Yazar bari ben zayifim ona şükür.(yazar:bana şişmanmi diyon.Sus Harmony.Konuşma sus.)

Ha neyse yazarla uğraşamam şimdi devam ediyorum.Yemekhanede karnimizi doyurduk.Bir kız buraya doğru geliyordu.

Kız:"Imm sizi ziyarete gelen birileri var."

Ben:"Peki geliyorum"diyip kizin peşinden gittim.Büyük bir kapıdan geçtikten sonra karşımdaki kişileri görünce büyük bir çığlık attım.Annem ve babam gelmişlerdi.Onları ne kadar özlediğimi farkettim.Hemen onlara doğru koşup boyunlarına sarıldım.

"Anne baba sizi çok özledim."diye çığlık attım.

"Bizde seni özledik fakat tehlikedesin kızım."dedi babam.

"Peki neler oluyor?Beni neden sizi görmeme izin vermeden buraya getirdiler anlamıyorum."

"Bak kızım bizim eski düşmanımız Hades senin güçlerini ele geçirmeye çalışıyor."dedi annem.

"Şu bildiğimiz ölüler tanrısı Hades?

"Ovv hayır o bizim müttefiğimiz.Bu daha güçlü biri"dedi babam.

"Aman Tanrım yani Hades gerçek??

"Evet.Aslında bunları sana daha önceden anlatıcaktık ama zamanımız yoktu"dedi annem.

"Peki napıcam ben nasıl kurtulucağım?dedim.

"Bu kolyeyi al ve hep boynunda taşı o seni bir müddet koruyacak.Bu arada güçlerini öğreneceksin."dedi annem bir kolye uzatarak.

" Tamam anne."dedim.

"Şimdi bizim gitmemiz gerek kendine dikkat et hoşçakal kızım."diyip bir anda yok oldular.Hemen kolyeyi boynuma taktım.Kolye parlamaya başladı ve beynimde sanki bir şey konuşuyormuş gibi sesler gelmeye başladı.
HEMEN ODANA GİTMELİSİN diye bir ses duydum ve odama hızlıca gittim.
ŞİMDİ BENİ DİNLE.BEN SENİN KORUYUCU PERİNİM KOLYENİ TUTUP YARDIMA İHTİYACIM VAR DERSEN SENİN YARDIMINA GELİRİRİM dedi ve bir şey parladı.Çok ışık olduğu için gözlerimi kapattım.Gözlerimi açtığımda havada uçan sarı saçlı mavi gözlü melek gibi bir kız vardı.Ben şaşkınca gözlerimi kocaman açmıştım.Hayranca kıza bakarken kız bana sarılıp  HOŞÇAKAL dedi ve bir anda yok oldu.Kendime gelememiştim.Kapının gıcırtı sesini duyunca Maggie'nin içeri girdiğini anlamıştım.Evet Maggie'yle aynı odada kalıyorduk.

"Selam kuzen.Burda tek başına ne yapıyorsun."dedi Maggie.

"Sana anlatmam gereken çok şey var."dedim sorusunu önemsemeyerek.Bütün olanları anlatmıştım.Bir yandan şaşkınca tepkiler veriyor bir yandan ağzı açık beni dinliyordu.

"Imm bu farklıydı.Ne biliyim kuzen Hades diye bir düşmanımız var ve tehlikedeyiz.Güçlerimiz olmadan hiç bir şey yapamayız."dedi Maggie.

"Bende biliyorum kuzen fakat çabuk güçlerimizi keşfetmemiz gerekiyor yoksa Hades denilen adam bizi öldürebilir."

"Peki ama ben sonuçta biliyorum.Uçma gücüm var pek güçlü değilim.Senin ise bir sürü gücün olmalı.Sadece daha keşfedemedin."dedi somurtarak Maggie.

"Neyse hadi derse girelim.Ceza almak istemiyorum"dedim.Koşarak sınıfa girdik.Jacob ve Luke'a selam verip yerlerimize oturduk.

"Harmony öğle arası nerelerdeydin.Seni göremedim."dedi Jacob

"Annem ve babam gelmişlerdi."dedim.

"Hmm ha bu arada dersimizin kiminle olduğunu tahmin edin?"dedi gülerek Jacob.

"Ders programında Bay Hans yazıyor.Tanımıyorum kim ki?"dedim merakla.

"Okulun en sert hocası yani iksir hocamız"dedi Luke atılarak.

"Eyvah çekeceğimiz var bu hocadan"dedim gülerek.Hepsi birden kıkırdadı.Hep böyle bir arkadaş grubum olsun isterdim.Eski okulumu hatırlayarak yüzümü buruşturdum.Hoca gelmişti.Kendini tanıtıp hemen iksir kitaplarımızı dağıttı.

"Evet çaylaklar kitaplarınızın 276. sayfasını açın ve okumaya başlayın.Bu gün iksir yapmayacağız sadece ben yapacağım ve hangi malzemeler kullanılcak onu söyleyeceksiniz."dedi sert bir şekilde.Hepimiz başladık okumaya ve Bay Hans tek tek malzemeleri kattı.Ders bitmişti.Herkes odalarına çekilmeye başlamıştı.Saat 7de akşam yemeği vardı ve biz dışarı keşfetmeye çıkmıştık.Hava kararmaya başlamıştı.Okulun duvarına gelmiştik.
"Okulun dışına çıkmaya ne dersiniz?"dedi Jacob.
"Şey kaybolmazmıyız?"dedi Maggie ürkekçe.
"Korkuyosan gelme"dedi Luke alayla.
"Sen öyle san."dedi Maggie ve koşarak duvardan atladı.Herkes Maggie'nin bu kadar iyi atlamasına şaşkınlıkla bakıyordu.Aslında ben öyle bakmıyordum.Çünkü Maggie'nin küçüklükten beri bir çok sporda madalya kazandığını biliuordum.Kung fu,basketbol,engelli atlama falan.
"Nasıl atladın sen oradan"diye bağırdı Luke.
"Sadece sporda iyiyim"dedi Maggie alayla.
Sırayla Maggie bizi ellerimizden tutup çekmeye başladı.Duvardan inince rahat bir nefes aldık.
"Peki şimdi nereye?"diye sordum.Farkettimki bayadır konuşmuyordum.
"Ormana gidelim kaybolursak yardım çağırabiliriz."dedi Jacob.Hepimiz ormana doğru yürümeye başladık.Maggie pis pis Luke'a bakıyordu.Gerçekten çok kavga ederlerdi yeni tanışmamıza rağmen.Ama kavga etseler bile birbirlerinden ayrılacaklarını sanmıyordum.Bunları düşünürken etrafta arkadaşlarımın olmadığını fark ettim.
"Jacob,Maggie,Luke?!Nerdesiniz?
Olamaz heralde kaybolmuştum.Niye hep benim başıma geliyor zaten.O anda bir hışırtı duydum.Etrafıma korkuyla bakıyordum.
"Arkadaşlar bu şakaysa hiç komik değil gerçekten."dedim korkuyla.
O anda karşıma bir şey çıktı ve ben korkuyla durduğum yerde kalakaldım.
Merhabaa geciktiğim için çok üzgünüm.Öbür bölümde görüşürüzz ;))