Cukierkowa Kraina I wielka przygoda

Rozdział 2. Nowa przyjaciółka

Gdy nadszedł następny dzień, rozmyślałam nad tym, jak nazwać nową przyjaciółkę. Nie miałam pomysłu, więc wzięłam wielką książkę z imionami, i szukałam. Nie wiedziałam że istnieje takie imię jak Sipi! Więc postanowiłam że tak będzie nazywała się moja wymyślona przyjaciółka, lecz był jeden problem, a problemem było to, że nie widziałam jak miałaby wyglądać Sipi! Myślałam nad tym jakieś pół godziny! Na początek chciałam, aby wyglądała o tak:
Rude włosy, błękitne oczy, wysoka i szczupła, twarz okrągła, mały nosek, oraz żeby lubiła ubierać się w sukienki, ale nie pasowało mi to za bardzo, więc myślałam dalej:
Długie blond włosy uczesane w warkocz, zielone oczy, wysoka i chuda, twarz owalna, mały nosek, wyglądałoby może dobrze, ale dla mnie nadal nie jest to czego szukam. Więc zrobiłam tak:
Czarne włosy które są całkiem długie, i zawsze uczesane w kucyka, piwne oczy, wysoka, twarz owalna, i zwykły nos.
I właśnie ten pomysł spodobał mi się najbardziej, więc go użyłam, i powstała moja przyjaciółka Sipi. Była ładna, i zgrabna. Zaprowadziłam ją moją wyobraźnią do tej wielkiej krainy. Opowiedziałam jej, co i gdzie jest, aby się nie zagubiła w tym mieście. Opowiedziałam jej o basenach, placu zabaw, i innych atrakcjach. Opowiedziałam jej, czemu tutaj jestem, i dlaczego tutaj wróciłam. Spodobało jej się te miejsce, zaczęła tak szaleć! Skakać do basenów, kręcić się na karuzeli, bujać się na huśtawkach! Zaczęła robić wszystko co możliwe!

                                        *   *   *

-Dzień już powoli Się kończy - powiedziałam smutno. - na szczęście nadal mam ten świat w głowie, i mogę do niego powrócić, chyba że nagle o nim zapomnę!

-To nie zapomnij! - mruknęła Karolina. - Chcę tu wrócić!

-Postaram się! - odpowiedziałam.

I wtedy właśnie zamknęłam oczy i powróciłam do rzeczywistości. Poszłam do łóżka i tak zakończył się kolejny dzień z wielkiej krainy. Gdy poszłam spać ciągle śnił mi się ten cukierkowy świat, i te wielkie miasto w którym było tak przyjemnie.