-To już chyba ostatni raz w tym miesięcy gdy pójdę do tej krainy - pomyślałam. - już powoli zapominam, ciekawe czy za kilka miesięcy znów przypomnę Sobie tą krainę.
Niestety wtedy już był ostatni raz w miesiącu, kiedy zobaczyłam tę krainę. Ostatnie rozmowy z Martyną i Karoliną. Było smutno, ale dałam radę. Niestety ale ten dzień minął za szybko
* * *
-Karolina! Martyna! - zawołałam dziewczyny. - Chodźcie tutaj!
-Co się stało? - zapytały równocześnie.
-Powoli zapominam o tej krainie. Może wrócę tu za 2, albo nawet i 3 miesiące, może i dłużej. - powiedziałam z przykrością.
-Nie, to smutne! Chcę żebyś tu wróciła jutro! - krzyknęły
-Przepraszam was, ale muszę wracać już. Wiem że wam, oraz Sipi jest smutno, ale wrócę tu, jeszcze nie raz! Jak będziecie potrzebowały mojej pomocy, to mnie zawołajcie! Na pewno wtedy przyjdę, nie martwcie się! - powiedziałam im, i powróciłam do normalności
Na pewno im teraz jest smutno, czekają tam na mnie. Lecz do nich kiedyś wrócę, kiedyś nadejdzie taki czas, że będą potrzebowały mojej pomocy, to na pewno do nich przyjdę, a teraz to już koniec tej części.

CZYTASZ
Cukierkowa Kraina I wielka przygoda
FantasyWyobraźnia małej 11 latki, jest wielka, więc dziewczynka wyobraża sobie po 3miesiącach tą samą krainę, ale z inna historią.