Starting over again

Chapter 3

Pinunasan ko na ang mga luha ko't inilagay na ung dala kong bulaklak at umupo sa tabi ng puntod ni Sarah.

"Kamusta ka na? Ok ka lang ba, masaya ka ba ngayon?"

"Kasi ako hindi ako ok hindi rin ako masaya hindi ko na nga alam eh kung anong gagawin ko, kasi kahit anong gawin ko para makalimutan ka hindi ko pa rin magawa! Alam mo Sarah kung may isang bagay man akong pinagsisisihan ay hindi ko nasabi sayo kung ganu kita kamahal.

"Sarah mahal na mahal na mahal na mahal kita.... sniff** sniff** Patawad kung ngayon ko lang nasabi sayo yan ang duwag ko kasi, napakatanga ko." sniff*** sniff***

"Miss na miss na kita sana naman kahit sa panaginip man lang magpakita ka sakin kahit.. sniff** sniff*** kahit isang beses lang.....! Magpakita ka sakin please Sarah." sniff** sniff**

"Sana pumayag na lang ako ng araw na un, sana pinuntahan na lang kita nun at sinamahan sniff**sniff lalo na nung tinawagan mo ko para samahan ka sana hindi na lang ako tumanggi... di sana,.... sniff**sniff* sana andito ka pa ngayon...." sniff**sniff*

Niyuko ko na lang ang ulo ko at umiyak ng umiyak.

Maya-maya ay tumaha na rin ako sa pag-iyak at pinunasan ko ang aking mga mata at inayos ko ang itsura ko. Pagkatapos kong maayos ang itsura ko ay nagpaalam na ko kay Sarah. Maraming tao ang nagsasabi sakin na matapang ako naisip ko kung alam lang nila na pagdating kay Sarah ay nagiging mahina ako.

Nakasakay na ko ngayon sa sasakyan kunwari nakatingin sa mga dinadaanan namin pero ang totoo ay lumilipad ang utak ko sa nakaraan.

------------------------------------------------------------

FLASHBACK

1 year ago..

"Oh andito na tayo sa harap ng bahay niyo baba ka na." - Miguel

"Thanks. Pumasok ka na muna dito ka na maghapunan."- Sarah

"Thanks na lang pero nagpromise kasi ako sa kanila dad eh kakain kami sa labas ngayon may sasabihin daw siya sakin.- Miguel.

"Ah ganun ba sige, ahm Miguel.."

"Oh, bakit?"

"Salamat...!" - Sarah.

"Para san?"

"Para sa lahat-lahat ng kabutihan na ipinakita mo sakin sana huwag ka magbabago at huwag mo kong kakalimutan ha!" - Sarah

"Oo naman ikaw pa kakalimutan ko at promise hindi ako magbabago sayo ok? Saka ba't ganyan ka ba magsalita nakakapanibago ka tuloy." - Miguel.

"Wala lang. Saka salamat na rin po sa pagiging personal driver and bodyguard ko.. ^___^

Sabay na kaming napatawa.

"Sige na pupunta ka pa kanila uncle ikamusta mo na lang ako."- Sarah.

"Ok, sige na pumasok ka na muna tapos aalis na rin ako." -Miguel.

"Sige. Bye" - Sarah.

Then she smiled at me ung ngiting nagpapalambot at tumutunaw ng puso ko.

Pumasok na si Sarah at dali-dali kong pinaandar ung motor ko, oo motor ang ginamit ko mas gusto ko kasi ang motor kaysa naman magpahatid ako sa kotse di ba. Atleast sa motor nasosolo ko si Sarah.

Nagtataka ako kung bakit ganun magsalita si Sarah ngayon nakakapanibago hmm may problema kaya siya? Pero base on her expression mukha namang wala, kilalang-kilala ko na si Sarah kaya alam ko na ung itsura niya kung may problema siya o nagsisinungaling siya at kung masaya siya.. Hay buti pa si Sarah nagagawa niyang sabihin kung ano ung nararamdaman niya samantalang ako eto naduduwag pa rin hanggang ngayon hindi ko pa rin maamin sa kanya ung nararamdam ko baka kasi masira ang friendship namin at layuan niya ako.. Hayyy...