KIRIK AYNA/MAFYA

KIRIK AYNA1

Merdivenler hızlı bir şekilde inerken peşimden gelmemesi için dua ettim. 

Peşimi kolay kolay bırakmayacaktı, kaçmaktan başka çarem yoktu. Baran peşimden seslenirken duymazdan gelerek hızlı bir şekilde merdivenlerden inmeye devam ettim. Bugün iş yerimde son günümdü artık çalışmak bile istemiyordum, çünkü eski sevgilim belalı bir adamdı. Her gün iş yerime geliyor arkadaşlarımı tehdit ediyor beni sürekli takip ediyordu, bana birşey yapacağı düşüncesi iliklerime kadar işlemişti son zamanlarda herkesle aram bozulmuştu en sonunda dayanamayıp istifamı verdiğimde herşeyin biteceğini düşünüyordum.

Son günüm de berbat geçmişti, sevdiğim arkadaşlarım ile vedalaştıktan sonra hızla kapalı otoparka girdim, bir an önce Baran görmeden buradan çıkmam gerekiyordu. 

Arkama bakarken hızlı adımlarla otopark çıkışına gitmeye çalışırken birinin sırtına çarpıp olduğum yerde sarsıldım, çarptığım kişi göz ucuyla bana bakıp konuştuğu kişiye geri döndü. 1.85 boylarında esmer bir adamdı yapılı desem değildi zayıf desem hiç değil, zayıftı ama  kasları giydiği siyah ceketi dolduruyordu. Bir anda kendime gelip ne yaptığımı sorguladım çarptığım adamı uzunca incelemiştim halbuki o bana sadece bir anlığına bakıp karşısında ki adama dönmüştü, burada işim yoktu hatta hemen çıkmalıydım. Çarptığım adamın arkasından çıkmak için bir hamle yaptığım da. Kolumu hızla kavrayıp başımı ğöğsüne yasladı, ayrılmak için bir hamle yapmaya kalktığım anda bir el ateş sesi duyuldu olduğum yerde kalakalırken ceketinin uçlarını sıkıca kavradım. 

Bitmek bilmeyen bir kaç dakika öylece kaldık,hiç bir tepki vermeden, adamın elleri hala başımın arkasındaydı sadece tutuşu daha yumuşaktı  benim ayrılmamı bekler gibi bir hali vardı. Yavaşca ellerim içinde buruş buruş olmuş ceketini bıraktım ardından başımı yavaşça kaldırıp gözlerinin içine baktım. Simsiyah gözleri vardı, öyle siyahtı ki göz bebekleri kaybolmuştu.

"Ben.." dedim ve duraksadım ne diyeceğimi bilmiyordum "Özür dilerim" diye devam ettim.

Derin bir nefes alıp ne kadar uzun tutabilirse tuttu ve ansızın bıraktı "Ne için özür diliyorsun küçük kız." dedi. 

Aramızdaki mesafe hala yakındı sadece beni serbest bırakmıştı ne ben uzaklaşmak için bir hamle yapmıştım ne de karşımdaki adam sanki geri çekilsem beni tekrar tutacak gibiydi. 

"Senden birşey isteyeceğim." dedi adam gözleri gözlerimdeyken aramızda çok bir boy farkı yoktu ama az da değildi benim boyum 1.65 ken karşımdaki adam benden çok daha uzundu bu yakınlıkta tahminde bulunmam zor oluyordu. 

"Şimdi burdan gidiyoruz 'BERABER', burdan çıkana kadar asla arkana dönmüyorsun ve hiç birşey sormuyorsun!"

"Ben seninle gelemem." dedim geri çekilmeye çalışarak. 

"Nezaket kurallarına uymaya çalışıyorum zorlama istersen!" diye çıkıştı kaşları çatılırken. 

"Ne oluyor anlamıyorum özür dilerim tamam mı bırak da gideyim." dedim ağlamaklı sesimle.

"Üzgünüm benimle geliyorsun!"

Hızlı bir hareketle yanımızdaki arabaya önce beni fırlattık dan sonra kendisi de bindi. 

"Ne yapıyorsun!?" dedim emniyet kemerimi bağlamak için üstüme eğildiğinde.

"Trafik kuaralları.." dedi yarım ağızla, bir daha bana bakmadan hızlı bir şekilde arabayı çalıştırdı ve çıkışa sürdü arabanın önüne atlayan kişiyle ani fren yapmıştı. O an kemer için içten içe teşekkür ettim cama yapışmam an meselesiydi. 

Baran arabanın önünde sinirden kızarmış yüzüyle sadece bana bakıyordu. Hızla benim oturduğum tarafa gelip kapıya asıldı ama kapı kitliydi.

Yanımda ki adamın kaşları çatıldı. "Kim bu lolipop?" dedi bana bakmıyordu Baran a odaklanmıştı. 

"Baran eski sevgilim, ondan kaçarken sana çarptım işte" dedim tek nefeste.

"Ha sen kaçıyorsun bu orospu çocuğundan ? Rahatsızlık veriyor yani doğru anladım dimi" dedi dalga geçer gibi bir hali vardı.

"Evet ben hallederim." dedim elim kapıya giderken. Baran arabanın camını yumrukluyordu. 

Yanımda ki adam kolumu çekip elimi kapıdan ayırdı. Kendi kapısının kilidini açarken belli belirsiz sesini duydum. 

"Ben bak şimdi nasıl hallediyorum!"

MACERA BAŞLADI!

ADEM VE AYÇA NIN HAYATINA HOŞGELDNİZZ