Show Yourself

Part 15

*3 თვის შემდეგ*

Tae pov:

კორეაში უკვე ჩამოვედით ყველა ვდგავართ და ველოდებით საყვარელ ადამიანებს რომლებსაც მოვენატრეთ უფრო სწორად ისინი ელოდებიან მე ეგეთი არავინ მყავს.

ამ სამი თვის მანძილზე ცოტა არ იყოს უხეში გავხდი.

აღარ მაქვს კლაოსტორფობიას შიში.

ყველაფერი შეიცვალა

ვხედავ როგორ ეხუტებიან შეყვარებულები და მშობლები მათ და გული მწყდება რომ მშობლებმა მიმაგდეს.

მხოლოდ მე დავრჩი წავიდოდი მაგრამ ეს არ შეიძლება, საყვარელ ადამიანთან უნდა დატოვე ეს ადგილი ასეთია წესი.

ყველა მე მიყურებ ლეიტენანტი კიმიც კი..

"ჯარისკაცო კიმ თეჰიონ"

ხმამაღლა იწყებს ლაპარაკს როგორც სჩვევია ხომლე და ყველას ყურადღებას იქცევს.

"შენ გულმოდგინედ ასრულებდი ჩემ მითითებეს საუკეთესო ჯარისკაცი ხარ და ვამაყობ შენით ახალგაზრდავ შეგიძლია წახვიდე და სახლში დაისვენო"

"გმადლობთ ლეიტენანტო კიმ"

ჩანთას მანქანაში ვდებ რომელიც დავიქირავე და აქვე მელოდება საჭესთან ვჯდები და იარაღს ვუყურებ რომელიც მეორე სკამზე დავდე

"ასწორებს"

მუსიკას ბოლო ხმაზე ვრთავ და მეც ვყვები ჩემ გვერდე მდგომ მანქანაში მყოფი გოგოები კი მე მიყურებენ ზოგი ვიდეოსაც კი იღებს, შუქნიშანი მწვანედ ნათდება თუ არა გაზს ფეხს ვაჭერ და სახლისკენ მივდივარ.

Jungkook pov:

მე და ჯიმინი უკვე 3 თვეა ერთად ვართ რაც ვაკოცე უცნაურად დაიწყო მოქცევა ძაან მორცხვი და ჩაკეტილი გახდა

FlashBack

სახეს ნელ-ნელა ახლოს წევს და ტუჩებს მოწყვეტით კოცნის, მას უყურებს და როცა ხვდება რომ ჯიმინი წინააღმდეგი არ არის გიჟივით აცხრება მის ტუჩებს მომთხოვნად უწყებს კოცნას.

ლოგინზე ნაზად აწვენს და მაისურის ქვეშ ხელს უცურებს

"აჰ ცივია"

ჯიმინი უცბად ფხიზლდება და ლოგინზე ჯდება

"მე...არ შემიძლია მაპატიე"

FlashBackEnd

€\*_>]+[?]+[?\+[?\+_<\+_]*__?_=>

ბოდიშს გიხდით პატარა თავისთვის თითი ვიღრძე და წერა მიჭირს

დაწერა კი არა ძვლივს ვჭამ ტოო