30/04/2019 08:00
Ve o gün gelmişti gamzenin annesiyle görüşücektim içimi bir korku sarmıştı gitmek istemiyordum ama gitmessem Gamzeyi kaybede bilirdim onu kaybetmek hayatımdaki en kötü şey olurdu çünkü onun yanında olunca kendim oluyordum ne duygusuz nede umut başa geçmek istiyordu tek ben oluyordum arada kontrolü kaybetsemde sorun olmuyordu ama Gamzenin annesi ya kızımdan uzak dur derse diye düşünüyorum ama galiba başka çarem yok bunları sabah yazıyorum eğer gamzenin annesi olumsuz birşey söylerse yazıcağımı zannetmiyorum.
02/05/2019
Evet yazmicam demiştim yazmadımda ama bir şekilde yine yazmaya başladım çünkü bu gün onu gördüm ilk karşılaştığımız parkın ordaydı orda bekliyordu yanına gidemedim sadece izledim uzaktan çünkü annesi öyle bir şey demiştiki onun yanına yaklaşamıyordum eğer bir daha onun yanına gidersem herşeyi ona anlatıcaktı onun beni bir canavar gibi hatırlamasını istemiyordum pislik biriymişim hatırlasa ikimiz içinde daha iyi olucaktı ve galiba bugün o parkta beni bekliyordu bense sadece bir köşede onu izliyordum onun o duru güzelliğini o kadar güzeldiki onun yanına gidip sarılmayı o kadar istiyordumki ama yapamazdım gidemezdim yanına sadece izleye bilirdim uzakta izleye bilirdim çok canımı yakmıştı oysa iki gün önce ona sarılıp öpüyordum şimdi anca izliyordum bir şey yapmam lazımdı ondan uzak durmaya dayanamıyorum belki o beni unutur ama ben onu aslağa unutmicam bunu biliyorum ondan uzak olsamda unutmicam.
04/05/2019
Bu günde parkın oraya gittim ve o yine ordaydı ve yine sadece izledim gidip her şeyi anlatmalıydım yoksa sadece izlicektim onu uzaktan ama yapamazdım korkardı bende ve artık hiç şansım kalmazdı yüzüme bile bakmazdı sonuçta kim böyle biriyle yaşamak isterdiki oda haklıydı aslında ama ben ondan vazgeçemiyordum yani onu sadece uzaktan izleye bilirdim.
06/05/2019
Bu gün herşey değişti çünkü herşeyi öğrendi yine parka gitmiştim oda ordaydı bir süre bekledikten sonra biri geldi yanına bir erkek benim boylarımda yani 1.80 civarında beyaz tenli sarı saçlı biri yani çoğu kızın hayalindeki gibi biri oturdu yanına ve bir süre konuştular bende onları izledim kalbim dayanmıyordu sinirlenmiştim ama o mutlu gibiydi bende kalktım eve gitçekken duygusuz kontrolü ele aldı ve geri döndü onlara gitmeye başladı kontolü ele almak zordu çünkü duygusuz güçlü bir yapıya sahipti yolun ortasındayken kontrolü aldım o sırda gamze beni gördü ve göz göze geldik o an sanki dünya durmuştu hiç bir şey yapamadım sadece gözlerine baktım oda fark etmişti bir sorun olduğunu ayağa kalktı ve bana doğru koştu bende ona doğru koşmaya başladım durduramadım kendimi kaldırıma vardığımda durdum ama o durmadı ve kollarıma attı kendini ona sımsık sarıldım oda bana sarıldı ve kulağıma "nerdeydin" dedi bende "her şeyi anlatıcam" dedim çünkü ne o buna dayana bilirdi ne ben dayan bilirdim çocuk o sıra bize baktı gülümsedi ve gitti neden böyle bir şey yaptı hiç anlamadım sora banka geçip oturduk ve herşeyi anlatım beni çok normalmiş gibi dinledi çok sakin karşılamıştı çok tuhafıma gitmişti sora bana hiç hastaneye helan gidip gitmediğimi sordu ona anlatım annesine gittiğimi ama annesinin bana ondan uzak dur dediğini söylemdim çünkü annesiyle arasının kötü olmasını istemedim ama annesi ne yapıcak diye hala kafamda sorular vardı gamzeyle iki saat beraber oturduk kafasını göğsümden hiç kaldırmadı o an yeniden fark etmiştim ben onu aslağa bırakamam.
Eve geçtiğimde telefonum çalmaya başladı arayan piskoloğun sekreteriydi ve bana piskoloğun yarı saat 08:00 de beni görmek istediğini söyledi tamam dedim ama çok korkuyordum gamzeyi benden ayırmak isterse diye umutla duygusuz bir anda bağırıp çağırmaya başladılar neden gidiyosun hayır deseydin diyorlardı bunu yapamam dedim nedenini sordular ama bunu cidden anlamıyorlarmıydı eğer gitmesem gamzeyi görme şansımız kalmicaktı belki bunu farkında değillerdi onlara anlatmaya başladım ikiside kabul etti artık tek sıkıntı gamzenin annesiydi ona herşeyi anlatmam gerekiyordu doğru bir üslupla konuş onu ikna etmem gerekiyordu bu biraz zor olucaktı ama başka çarem yoktu.
