"Wakker worden" roept haar vader met een blije opgewekte stem vanaf de trap.
Mariëlle draait zich nog 1 keer lekker om in bed en stapt er dan uit. "Yes" zegt ze hardop. "Morgen is het schoolfeest!" Ze trekt haar kleren aan, stapt in haar pantoffels en loopt naar beneden voor het ontbijt. "Vandaag de laatste voorbereidingen voor het feest" denkt ze in haarzelf. Na het ontbijt gaat ze haar tandenpoetsen maar ziet in de gootsteen een briefje liggen; J of P nog 1..... Ze snapt het niet meer en gaat gewoon naar school. Ze fietste ze snel mogelijk omdat ze opgewonden was voor het schoolfeest. Ze wou het zo perfect mogelijk hebben. Ze liep het lokaal binnen als eerste. Iedereen kwam langzaam naar binnen lopen behalve... Behalve Pascal. Hij was nergens te bekennen.
"Weet iemand waar Pascal is" vroeg de docent. Niemand wist het. Zelfs Jimmy niet. Hij was die dag wel heel erg stil. "Ach laten we maar beginnen. Jimmy jij zorgde voor het drinken van onze jaarlaag. Ga je dat zo halen?" Jimmy reageerde niet erg helder. " eh, ja, weetjuh,, eh, ja, oké dan," er was iets aan de hand maar wat?
Hèhè, Pascal komt de klas in rennen met een groen te laat briefje. Helemaal uitgeput was hij daar dan. "Pascal ga maar gauw zitten, dan kunnen we verder". Na school fietste Mariëlle naar huis. Eenmaal thuis ging ze huiswerk maken en zag de postbode. Het was een andere postbode dit keer met kort blond haar en... Zijn ogen kon ze niet zien. Hij gooide iets in de brieven bus. Ze renden naar buiten opende de brievenbus en zag....J of P nog 0. Ze was bang wat betekent het nu. Ze weet niet meer wat dit allemaal betekend.
Na het eten ging ze douchen en keek ze in de spiegel. Ze veegde de condens van de spiegel en keek naar de hoek van de wasbak. Daar lag en een klein stanleymesje. Ze liet haar handoek vallen en bukte om hem op te pakken.
Toen ze opstond keek ze nog is in de spiegel en zag daar staan, J of P .... in bloed geschreven. Ze durft haar moeder niet te roepen omdat ze bang is dat het weer verdwenen is als haar moeder eindelijkk in de badkamer is. Ze pakte het mesje en dacht aan de briefjes en het bloed op de spiegel. Ze sneed in haar hand tot het bloede en schreef op de spiegel: P......
