Sevmek... Uykusuz geçen gecenin her saniyesinde, ciğerlerine aldığı her nefesin teneffüsünde... Sevilenin haberi olmadan, deniz mavisi gözlerine bakmadan, dokunamadan sevmek! Dokunamadığın birini hiç özler mi insan? Kalbi yerinden çıkaracak kadar, her adı anıldığında soluğu kesilecek kadar özlemek. Kırmadan, dökmeden, yormadan bekler mi insan? Karanlık gecenin karasında bir pencere kenarında bekliyordu işte sessizce... Bir kere gördü oysa! Sadece kısacık bir an. " Kısacık bir anda bu kadar uzun yanmak hiç adil değil! dedi. "Hem de hiç..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-ARAYIŞ- (Kitap olacak)
General Fiction"Yanlış kapının önündeysen kapalı olması açık olmasından hayırlıdır." On yedi yaşında babasını elim bir trafik kazasında kaybeden kahramanımız Emir'in, bu acı kayıp ile beraber kadere olan isyanına şahit olacaksınız. Bu isyan kahramanımızın iç...