murderer / yoonmin

four

yoongi'nin ağzından:

bir hafta geçmişti aradan. jimin mektubu göndereli. yeni mektup gelmesini bekliyordum, haftada bir geliyordu çünkü.

yakışıklı ve tatlı bir çocuktu. birazcık eğlensem benim ne zararım çıkardı ki?

bunları düşünürken yemeğimi bitirdim ve boş gözlerle yemekhaneyi süzdüm. rezil herifler. hepsi kendi istekleri için milleti öldürüyor. bense kötülük yapan insanları öldürüyorum sadece.

aslında bir bakıma buraya düşmem iyi olmuş. burayı toptan yakıp kurtulsam dünya büyük bir nefes alır herhalde.

yanıma oturan namjoon ile gözlerimi onun üzerine diktim. benden sonra en çok korkulan mahkumdu. ve illaki yanıma geleceği bariz bir gerçekti.

"merhaba." onu kafamla onayladım ve bir şey demedim. namjoon ve onun grubu katiller arasında yer almıyorlardı. namjoon, hoseok ve taehyung. hepsi uyuşturucu kullanırken yakalandıkları için içerideydiler. yani onları öldürmeme gerek yok. arkadaş olmama da gerek yok. selamlaşsam yeter.

namjoon cevap vermeyeceğimi bildiği için yanımda oturup kitap okumaya başladı. okuduğu kitaba göz atarken mektupların geldiği bildirildiği zaman anında ayaklandım. namjoon ve grubunun gözü bana kayarken ağır ama kararlı adımlarla mektuplarımı alıp hücreme geçtim.

jimin'in mektubunu okuyunca dudağımı ısırdım. mektuptan sexting yapacak kadar salak bir insan değildim. tipi düzgündü. yani bana layık olacak insanlar içine girmişti. ama bakalım vücudu veya karakteri öyle miydi?

kalem kağıda uzanıp aldım ve ona mektup yazmaya başladım. ondan vücudunun bir fotoğrafını isteyecektim. her yerinin fotoğrafını. teker teker. ayrıca kendi ile alakalı sorular yazacaktım.

kaç yaşında? üniversite okudu mu? neden bana yazma kararı aldı(detaylar ile birlikte)? ve hiç birisi ile yattı mı?

mektubumu tamamlarken gülümsedim. hiç bulaşmaman gereken birine bulaştın. tipini, yaşadığın yeri ve adını soyadını biliyorum. mektubuma cevap vermezsen bile buradan kaçıp seni bulmam uzun sürmez.

girmemen gereken sınırlara girdin. merhaba, park jimin.