Umuttu Ay Işığı [Nisbar]

"Özür Dilerim"

Medya/Ayça Özefe- Yıkılmam Asla

"Ve tanrı hüzünlü kadınların gülüşüne sakladı Ay Işığını."

...

"Barış hadi be oğlum kalk artık!"

"5 dakika dahaa..."

"Lan oğlum 5 dakika diye diye yarım saat oldu.!"

"Hı...hı kalktım. "

"Aaa Jakub nasılmış Nisaaa?!"

"Nee!Noluyo lan. "

"Hadi kalk hadi. Dün gece de hep efkar basmış seni biliyorum. Hep şarkı yazdın. "

"Evet. Biraz dalgındım. Şimdi ilaçlarımı içip geliyorum. "

   Barış ilaçlarını içmek üzere kalkmışken Nisa yukardaki bağrışmaları duyup kıkırdıyordu. Ancak birden suratı asıldı. Barış çok nadir ilaç kullanırdı. Neden ilaç kullanma gereği duyuyordu ki.

"Lale Barış neden ilaç kullanıyor. "

"Biz alıştık artık ya. Senden ayrıldığından beri kullanıyor. Bir tür sakinleştirici gibi bir şey. "

"N..neden ?"

"Ahh o zamanlar Barış çok kötü durumdaydı. Annesi hasta kardeşinin durumu belli değil. Senden ayrı. Bizden ayrı. Psikiyatriye falan gitti . Yaklaşık 5 yıldır ilaç kullanıyor. "

"Anladım..."

"Aslında bugün konseri var. Sende gelirsin dimi. "

   Nisa'nın aklına dün gece geldi. Birbirlerine kaçamak bakışlar atıp durmuşlardı. Ancak çok konuşmamışlardı. Zaten Nisa yorulduğunu söyleyip erkenden yatmıştı.

"Olur gelirim tabi. Ama Barış ister mi?"

"Haklısın istemeyebilir. Çünkü senin orada olduğunu bilince heyecandan şarkı soyleyemeyebilir. " diyerek kıkırdadı.

Nisa tepki veremeden Berkan gelmişti.

"O babakolar ne kaynatıyorsunuz bakıyım. "

"Hiç ya Barış'ın konseri hakkında konuşuyorduk. "

"O sıpanın konseri bugün dimii. "

"Evet."

"Bekle şimdi. BARIŞ!"

"EFENDIM."

"Bugün boş musun kardeşim?'

"Evett. Işim yok."

"Mesala konser."

"Hass... unuttum ya ben onu. "

Barış apar topar aşağı indi sofradan ağzına bir kaç lokma attı .