The Deadly Revenge (One Shot Story)

The Deadly Revenge

Kevin's POV'

"It's been 2 years simula nung aksidente at nung araw na nawala siya dahil sa maling akala."

---FLASHBACK---

Thea's POV'

"WOW" yan lang ang masasabi ko pagpasok ko palang sa simbahan. Today is going to be the most special and magical day of my life kasi this is the day na ikakasal ako. Pero nawala ang saya ko dahil wala pa si Kevin, wala pa ang groom ko.

At ayun nga ang nangyari, I've been waiting for hours. Ang mga bisita naiinip na rin.

"Hays, Ma asan na siya?" Tanong ko kay Mama, I think 3 hours na kaming naghihintay.. pero wala parin.

"Anak hindi ka ba niya kinausap?" Sagot ni Mama na naghihintay rin.

"Hindi Ma eh"

"Teka lang anak tatawagin ko lang si Kumare" at yun nga tinawag ni mama at pinapunta sa pwesto namin..

"Oh iha, bakit?" Sabi ni tita ang ina ni Kevin.

"Ahhh, tita bakit wala pa po siya?"

"Yung nga ang hindi ko alam iha eh, na una kasi kaming pumunta dito tapos ngayon wala pa siya kahit text o call wala man lang" paliwag ni Tita..

Pero ewan, may kung anong pumasok sa utak ko at tumakbo nalang ako palabas ng simbahan, hindi sa O.A. ako pero 3 hours wala pa siya mag f'4 hours na siyang wala pero okay lang namang malate pero yung aabot ng 3 or 4 hours sa tingin nyo sisipot paba yon?

Dinala lang ako ng paa ko sa park at doon umupo sa bench habang umiiyak.

Tumingala nalang ako sa langit hanggang sa dumidilim na, umiyak lang ako ng umiyak. Pero natigilan ako nung makita ko ang titig ng mga tao sakin, e sino bang hindi titingin? naka gown ng pangkasal ba naman ako habang umiiyak.

Hanggang sa may dumaan na magkasintahan at sinabing;

"Babe, look oh, bakit siya nakagown mukha tuloy siyang tanga, umiiyak pa tsaka gown para sa kasal talaga?..*-*"sabi nung girl na medyo maarte.

"Baka nasisiraan ata ng utak o..."tumigil muna yung boy tsaka niya tinuloy... " o baka iniwan" napaiyak muli ako sa sinabi nung lalaki.

"Buti pa sila happy together" sabi ko sa utak ko.

Ilang oras na akong umiyak simula palang nung umalis ako sa simbahan... gabi narin ngayon, pagtingin ko sa orasan ko 10:13 na pala ng gabi?

Aalis na sana ako nang makita ko si Kevin. Si Kevin na magiging asawa ko, si Kevin na groom ko, si Kevn na hindi ako sinupot, si Kevin na may kasamang babae...

.

.

.
So ang babae niya pala talaga ang inuna nya kaya hindi siya sumipot. It was our wedding day! Pero wala siya!

.

Pinanuod ko lang sila, at kusang tumulo lang ang mga luha ko.

Isang oras ko silang tinitigan..

Minsan pa nga hahawakan pa siya ng babae niya sa mukha... they looked sweet, parang wala siyang iniwan ah.

Tumayo na ako kasi hindi ko na talaga kaya.. 11 na rin...

...

.

.

.

Patawid na ako nang....

.

.

.