parkjm: ne yapacaksın
j.jjkk: mezun oluyoruz
j.jjkk: hakkım olan parayı açtığım banka hesabına geçireceğim
parkjm: çalacaksın yani
parkjm: profesyonelsin o konuda
j.jjkk: ben çalmak demezdim
parkjm: ödünç almak de bayılayım şuraya
j.jjkk: formundasın jimin
parkjm: tabii ki formumdayım
parkjm: senin yüzünden depresyonun kıyılarında yüzdüm ama bunun hesabını sonra soracağım
j.jjkk: üzgünüm
j.jjkk: o evin kapısından içeri adım attığımda 10 yaşındaki jungkook oluyorum birden bire
j.jjkk: onun gibi hissediyorum onun gibi düşünüyorum
j.jjkk: onun gibi babam beni sevsin istiyorum
j.jjkk: eli havaya kalktığında saçımı okşasın istiyorum
j.jjkk: bana hiç bağırmasın sevsin istiyorum
j.jjkk: sanki yapabilirmiş gibi
j.jjkk: bu döngünün içinde kayboluyorum
parkjm: üzgünüm
j.jjkk: üzgün olma
j.jjkk: kas ağrıları, vücut ezikleri ya da kemiklerimin sızısı
j.jjkk: artık hepsi parmaklarının ucunda
j.jjkk: küçücük bir nefesle üflesen uçup gidecekler sanki
j.jjkk: artık kemiklerimin ağrısı değil senden gelen kalp ağrıları olacak avuçlarının içinde
j.jjkk: ama hiç önemli değil
j.jjkk: kalbimin bir ağrısı olacaksa senin yüzünden olsun
iletildi
görüldü*
sonraki bölüm final 🥳🥳
ŞİMDİ OKUDUĞUN
thief | jikook
Fanfictionparkjm: telefonumu çalan orospu çocuğu sen misin * to; noreplyand