Abilerim..!!

11. BÖLÜM

Gençlik walla benim bi günahım yohk bölümü atmayı unuttum sori zkxmzk

Nasılsınız görüşmeyeli bebeqlerim ben sizi çohk özledim

And hayalet okuyuculara selam olsun

--------

Evden ayrılalı yaklaşık 3-4 saat oluyo ve ben sahilde oturuyorum. Kafamı toparlamam gerek. Hayatımdaki olan saçma sapan şeyleri gözden geçirip analiz etmeliyim.

Şimdi düşününce ne kadar iğrenç bi hayatım varmış benim. Annem ve babamın ölümüyle suçlandım daha doğrusu onların anne ve babam olmayabilir tam o kısmı bulmadım. Sonra ikizim bana saçma ve gerçek olmayan bi nedenden ötürü nefret ediyo ve o sebebi ben daha bulamadım. Sarp desen bana bi soğuk davranıyo eskisi gibi değil.  Abilerim beni ailemizin ölümüyle suçladıkları için dövüp hakeret ediyorlardı.

Bir tek berat abim iyi davranıyordu oda bu mallara inandı..peki ben neden hayatımı düzene sokamıyorum?

"Hey küçük kız neden ağlıyosun sen?" ağladığımın bile farkında değilim ki o kadar boktan bi durum içindeyim kafam çok karışık hic bi yolunu bulamıyorum.

"Sen neden benim yanıma geldin ki ben ne güzel takılıyodum böyle sana gel diyen mi oldu?" iyiki bi yalnız kalıp düşünmek istedim gerçekten sizene oğlum benden her şeye burnunuzu sokmasanız olmuyo zaten =_=

"Bak bazen tanımadığın birisine içini dökmek iyi gelir hem benle belki bir daha karşılaşmazsın bence yaşlı kocakarıların gelmesindense benim gelmem iyi oldu." kocakarılar diyince hafif kıkırdadım aslında kötü birisine benzemiyodu hem burda içimi döksem bir daha onunla nerde karşılaşabilirim ki?

Kafamı olumlu anlamda salladım. "Olur anlatırım ama önce ismini söyler misin?" oda kafasını olumlu anlamda salladı.

"Ben kaan prenses şimdi de bakalım sen kimsin." adam çok samimi gelmişti sanırım anlatmamda bi sorun yok. Zaten dolup taşıyodum içimi dökmüş olucam böylelikle.

"Ben berra tanıştığıma.sevindim kaan abi." hala biraz tereddütlü olsamda içimi ısıtan bi gülümseme göndermiş ve güvenimi sağlamıştı benim.

Derin bi nefes alarak konuşmaya başladım "kaan abi biliyomusun ben küçüklüğümden beri evde şiddet görüyodum." gözlerimi kaan abinin gözündne çekmiştim ama ben bunu derken o elini sıkmaya başlamıştı bile sanki beni önceden tanıyormuş gibi sinirlenmişti.

"Neyse zamanlar geçti. Tabi ben hala dövülüyorum ama alttada kalmıyorum aynı bana davrandıkları gibi bende onlara öyle davranıyodum tabii berat abim hariç" berat diyince gözlerimin dolmasına engel olamıyorum çünkü o bana ateş ve merten daha çok değer verip korumuştu. Ama şimdi bi saçmalığa inandı ve beni dinlemedi üstüne bide tokat yedim. Onlardan beklerdim ama ne bilim işte berattan beklemezdim doğrusu.

"Ateş ve mert olan kazada hep beni suçladılar ama berat onlara  inanmamıştı. Onu çok seviyodum o her zaman benim için özeldi. Bana değer veriyodu beni koruyordu." derin ni nefes daha almaya çalıştım. Bakın çalıştım diyorum çünkü hıçkırıklara boğulmuştum.

"Agla prensen ağlaki içindeki acıyı azda olsa azaltabilesin. Ağlaki diğer insanlardan daha güçlü ol" diye ban teselli veriyodu kaan abi göğsüne yaslayıp saçlarımı okşuyordu ve ben çok güvende hissetmiştim kendimi. Neden bilmiyorum. Kendimi onun kokusuyla sakinleştiğimi hissediyordum. Sanki onu yıllardır tanıyo gibiydim.

Biraz daha ağlamam dindiğinde cümleme devam ettim."bugün eve gelmişlerdi ateş ve mertin soğuk bakmasına alışmıştım ama daha önce beratı.hiç öyle görmemiştim. Sanki,sanki benden iğrenirmişcesine bakıyordu benden nefret edermiş gibiydi." Kaan abinin iyice sinirlendiğini fark ettim hatta sesizce bi küfür bile söylediğini duydum. Önemsemdim çünkü ondan banane demi yani (ah berracım ilerde böyle demiyceksin ama (: )

"Ne olduğunu sordum, ilk baş içeriye geç bi konuşalım dediler. Ama her an üstüme atlayacak gibiydiler." tekrar kaan abiye baktım ellerini sıkmaktan kanatmaya kadar getirmişti. Onun elini elime aldım. "Eğer elini sıkmaya devam edeceksen ben anlatmayı keserim." başını olumlu anlamda salladı. Bende kaldığım yerden devam ettim.

"Tabii ben hala ne olduğunu anlam vermiş değilim. Dedim ya berat bana tokat attı diye nedeniyse benim olmadığım ama ben gibi gösterilen bi fotoğrafa inanmış. Benim senin gibi bi kardeşim yok dedi bana" o anlar gözümün önüne gelince şiddetli bi biçimde ağlamaya başladım kaan abi kafamı göğsüne sabitleyip sakinleşmemi bekledi.

"İyice sinirlenmiştim odama çıkıp bavulumu topladim ve evden siktir olup gittim yarında eve bi kaç insan gönderip eşyalarımı aldırıcam ve kendi evime geçicem." kendi evim deyince kaan abi bana me diyo bu mal dermişçesine baktı. "İyide madem evin var neden hala onlarla yaşadın ve şiddete sustun?"

"Aslında 18 yaşıma basınca ordan zaten ayrılacaktım. Hemde berat vardı işte ondan ayrılmak istememiştim. Hemde zaten bi planım vardı gerçekleri ortaya çıkartıp onlardan intikamımı ayrı eve çıkınca alacaktım şimdi evden ayrılınca daha erkene aldım bu işi." kaan abininde iyice başını şişirdiğimi düşününce ordan kalktım. "Yerimi biliyosun bidahaki sefere görüşürüz kaan abi şimdi arkadaşımın yanına gitmeliyim merak etmiştir."

kaan abi başını sallayıp "bir dahaki dertleşme zamanını bekliycem prenses görüşürüz." el sallayıp yiğitin yanına gitmeye başladım.

************************************

Ve bir bölümünde sonuna geldik bölümü atmayı unutmuşum kb

Sewiyom sizleri ✨

Yazarlandın bebeq