Onu tanıdığımda yıllar olmuştu. Ben farklı şehirde o farklı şehirde yaşıyordu.Hiç görmesem de sesini,gözünü kısacası saç teline kadar her şeyini gözümün önünde canlandırıyordum. O benim hayatımda bugüne taşıdığım, arkadaşlık yürüttüğüm kişiydi. Her sabah erkenden kalkıp mesaj atmak için sabırsızlanıyordum. O ne dinlerse onu dinliyordum ne izlerse onu izliyordum. Sevmediğim bir şeyi onun sayesinde sevebiliyordum. Kişiliği ve saygısı çok iyiydi. Küçüktük belki çocukça davranıyorduk ama ikimizde her şeyin farkındaydık. Şuan farkettim ki hayatımda ilk defa biri için yazı yazıyorum duygularımı kelimelere döküyorum. Bir insan kendini gerçekte görmediği kişiye bu kadar güvenir mi ya?
Evet ben güveniyordum o da bana güveniyordu. Birbirimize lakap takıyorduk. Çocukluğumuzu en güzel şekilde yaşamak istiyorduk. Yanımda olmasa bile konuşurken hep aklımdan geçiyordu. Hayatımda ilk defa birine bir şeyler hissetmeye başlamıştım ama söyleyemiyordum sırf onu kaybetmemek için. 4 5 yılımız böyle geçti. O bana duygularını söyledi ben şaşırdım. Düşünsenize hayatta bir kişi tarafından seviliyorsunuz. Size senden hoşlanıyorum diyebiliyor. Arkadaşlar siz siz olun size değer veren birini asla kaybetmeyin. Sosyal medyadan birbirimize mesajlar atıyorduk. O zaman şunu farkettim ki:
Bana asla benden hoşlanıyor musun? Beni seviyor musun? Hiç böyle sorular sormadı.
Karşılık beklemeden kalbinden geleni bana söylüyordu. Evet bende hoşlanıyordum ama bunu ona söyleyemezdim. Utandığımdan değil bile bile söylemedim. Neden mi?
Ortaokuldaydım. Yakın arkadaşlarım vardı.
Beraber konuşur beraber birbirimize yardım ederdik. Okuldan geldiğimde hoşlandığım kız bana mesaj atmış mı? diye bilgisayarı açar bakardım.
Evet her gün mesaj atıyordu konuşuyor gülüyor eğleniyorduk.
Düşünsenize farklı yerlerde yaşıyorsunuz ama birbirinize çok güveniyorsunuz.
Aynı üniversitede okumayı planlıyorduk ama ailesi izin vermiyordu.
Bir gün hoşlandığım kıza hayatımın en büyük yalanını söyledim.
Neden söyledin be adam? Neden kızın duygularıyla oynadın? diye sorular sordunuz.
Benim cevabım ise iyi ki söylemişim. Söylediğimden asla pişman olmadım. Olmamda...
Devamı yakında gelecektir.
Dipnot: Kendi yaşadığım hikayenin ana kahramanı benim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmanlık mı yoksa yalnızlık mı?
Non-FictionOnu tanıdığımda yıllar olmuştu. Hiç görmesem de sesini,gözünü kısacası saç teline kadar her şeyini gözümün önünde canlandırıyordum. O benim hayatımda bugüne taşıdığım, arkadaşlık yürüttüğüm kişiydi. Her sabah erkenden kalkıp mesaj atmak için sabırsı...
