Pişmanlık mı yoksa yalnızlık mı?

Her şey burada başlıyor

Olaylar burada başladı. Her şey aniden gelişti.
Ben bir şey yapmak zorundaydım ve yaptım.

Hayatımda en çok güvendiğim insana yalan söylediğim zamandı. Ortaokuldaydım.
Hani insanlar birbirine duygularını döker ve ilişkileri başlar. Saçma sebeplerden bittiği ilişkiniz gibi olmasın diye birbirine seviyorum yalanlarınız gibi olmasın diye sırf başka kişiyi seviyorum dedim. Neden mi?
Kaybetme korkusu insanı baştan aşağı değiştirir. Sevmediğim bir insanı sevmek zorunda kaldım ve o yakın arkadaşımdı.
Hayat bana 2 seçenek verdi. Birisini seçmek zorundasın ya kaybedeceksin ya kazanacaksın!
Ben kazanmayı tercih ettim. Hoşlandığım kızla aram bozulmasın diye yakın arkadaşımla olan ilişkimi kestim. Belki okurken size karışık gelebilir ama gerçek bir okur benim ne demek istediğimi çok iyi anlar. Sanki iskele arasında kaldım sağa yanaşsam solumdakini sola yanaşsam sağımdakini kaybediyorum. Yalanla savaşıyordum kazanırsam kaybedeceğim. Bu bana sunulan bir sınav mı yoksa tanıdığım günden bu yana yaşadığım en güzel harika mıydı?
Buna zaman karar verecek...

Aramızda bir şey yoktu eskisi gibiydik. Hoşlandığım kızı kaybetmemek için arkadaşımdan hoşlandığımı söyledim. Yalandı içim el vermiyordu. Yanımda olsa her şeyi anlatacaktım. Ama ikimizde uzak yerdeyiz. Anlatsam kızacak belki konuşmayacak belki hayatından beni silecek. Bu benim en büyük sırrım oldu.

İlerleyen günler nasıldı?
İkimizde liseye başladık ama uzaktayız.
İkimizde birbirimizden hoşlanıyoruz ama söyleyemiyoruz.
Onu tanıdığım günden bu yana tam 8 yıl oldu.
Aramızda hiç bir şey yok yıl şuan 05.10.2020 şuan duygularımı bir parçaya döküyorum.

Hiç mi küsmediniz? Aranızda hiç bir küslük olmadı mı? Nasıl bu kadar güveniyorsun?
Gibi sorularınızı duyar gibiyim. Daha önce dediğim gibi bunun cevabını ben değil zaman veriyordu. Zaman her şeyin cevabıdır.

Hikayenin devamı için geçiniz