Forbidden Inclination

Chapter 1

Fatum

Morning came and I'm wide awake since 2 o'clock in the morning. Ganitong oras ako lagi gumigising lalo na kapag may mga pupuntahan para mawala at matanggal ang anumang kamalasan na nangyari sa akin kahapon. I don't know if it's true, it's just my belief anyway.

While relaxing on my bath tub, I heard my cp keep on ringing and playing my favorite music.

*Tsuyoku nareru riyuu wo shitta
Boku wo tsurete susume

Dorodarake no soumatou ni you
Kowabaru kokoro furueru te wa
Tsukamitai mono ga aru
Sore dake sa*

Tsk. It's Moi for sure. I gently get up from the bath tub and wear the bathrobe that's hanging on the wall of my bathroom.

After picking the call, I immediately mute the speaker cause I know, magdadrama nanaman ang babaita. Nung nakalipas na ang 30 seconds agad kong binalik ito sa normal at nagsalita.

'Hello, good morning! Just come here in my penthouse exactly at 4 am. Bye.' tsaka pintay ko na.
Well she can't do anything. Ginagawan ko na nga siya ng pabor eh.

***
I'm finished already with everything I need to prepare kaya parelax relax nalang ako dito while playing Candy Crush on my phone.

It's exactly 4:00 a.m. when I received a notice from my security phone system that someone is in my front door.

Pagbukas ko palang ng pinto agad na akong dinambahan ng balyena.

"Namisssss kitaaaa BOSSSSS" shocks, naka megaphone ba sya lagi. Lagi nang naka max ang volume ng bibig nya eh.

"Can you pls, lower down your voice ngit. Aga-aga panira ka talaga ng vibes"

"What the!!! Boss naman. Imagine 1 week na tayung di nagkikita miss na miss ka na namin, di ka manlang nagpaparamdam sa coetus natin" tsk. Nagpacute pa di naman cute. Hayy makaalis na nga.

*Coetus is a latin word for group*

I immediately walk past her. Sumunod sya after nyang utusan mga bodyguard nyang kunin ang mga lauggage ko.

"Where's your man?" Tanong ko sa kanya. Lolokohin ko pa sana sya pero.

"Yun patay na" she said using her numb voice kaya alam kong may nangyari nga.

At dahil dun. Naging masaya ang araw ko habang nagbabyahe kami sakay ng eroplano at yatch, ewan ko ba sa tuwing may naririnig ako nanagkakalabuan eh gumaganda talaga araw ko. We used the yatch to go to the private island na kakasalan ng kaibigan daw ni vungit. Kasi di nila pinapayagan mga air transportation, well liban nalang kung emergency.

After arriving in our destination, nakabook na agad kami sa mga hotel na puro mararangya. The island was build in luxury indeed. Sa sobrang ganda, kahit saan ka lumingon sumisigaw ng karangyaan. Lalo na ang daanan na may mga nakakalat na kumikinang na mga perlas, dyamante, at iba't-ibang kayamanan na nasa deltora.

***

They gave us time to rest before meeting in the hallroom, dito ginaganap ang mga pagtitipon upang pag-usapan ang mga mangyayari sa kasal.

"Boss, bilisan mo naman maglakad! Excited na akong makita si Elli at Ella" para syang naiihi na ewan habang tinitignan ko si Moi na ngumangawa. Haysss.

"Excited ba silang makita ka!?" Pangbabasag ko sa trip nya. Haha pinanganak na talaga akong panira sa buhay nya pero. May awa pa naman ako kaya di ko tinotodo.

Natahimik sya kaya nilingon ko sya at nakita kong humihikbi na sya.

"Abat!!!" Sisigawan ko na sana sya ng may biglang kumabig sa kanya at hinalik halikan ang sentidu nya kaya napanganga na lang ako.

"Hush, baby, it's going to be alright, pls stop crying, I can't take my face to see you in pain" sabi ni lalaki kay babai. Talagang dito pa sa harap ko naglandian kaya. Umimik ako.

"Ehem!!!Ehem!!!!Ehem!!!!" Saka palang sila natigil sa titigan nung pangatlong tikhim ko na.

"Who's that ugly child?" Sabi ko habang nakatingin kay vungit.

Medyo pabebeng hinawi nya yung buhok at inipit ito sa teynga sabay sabing. "Si Cliff nga pala ehm, ahm, ehm, bo-oy-fri-eend ko" at pinagpatuloy ang papapacute.

Habang tinitignan ko sya ng masama biglang sumingit si asungot.

"Miss Phar, I'm honored to meet you again, it is fait indeed" sabay ngiti at pakita ng mga pantay nyang ngipin.

"Well it's nice seeing you again. Be thankful dahil kilala kita, kung hindi baka matagal ka nang nakahandusay dyan" I said with my cold voice na alam kong panginginigan sya.

"Si Ja-" umpisa palang nya pero pinutol ka na agad.

"Let's go, nakakahiyang paghintayin ang ikakasal" sabi ko sa kanila habang naglalakad.

***
After a gosh damn long walking we already arrive at the hallroom. Agad kong nilibut ang tingin sa paligid, specifically sa mga dingding, kasi di ako sanay makakita ng mga taong walang kwenta.

The wall is screaming with elegant and magnificent, with every stroke na nakakubli sa mga pinta. Nagpapakita talaga na hinubog ito ng magaling na pintor. The chandelier that gives a different vibes to your persona and those modern things that can be seen inside this place are all perfect.

Habang lumilinga-linga. Di ko namalayan na iniwan na pala ako ng mga kasama ko. And there, in the center has 3 groups particular. Nahati lang naman ito sa tatlong bahagi at nasa pinakadulo sila. Kaya kailangan ko munang dumaan sa dalwang grupo bago makarating sa dulo.

While walking, I'm having the feeling that everyone in this room have their eyes follow on every movement I made.

Nung malapit na ako. I feel two hands holding my left and right arms. Nang lingunin ko. Labis ang pagkabigla ko nang makilala ko sila.

"Tot"
"Bab"
Sabay nilang bigkas na gusto ko nalang patayin sila ora mismo.

Well I guess life is always twisted, fate neither give you a damn nor justice.

Nakatakas na ako, shet bat ngayun pa. I already forgive myself, should I die to achieve peace that I want. Ito ang paulit-ulit na tumatakbo sa isipan ko habang nanginginig na ako at namumutla.

Pagtingin ko sa harapan. Isa pang Shetzzz. Bat sila nandito. Tinignan ko nalang si Moi na nagtatago na parang tuko sa likod ng isang mukhang di ko makakalimutan.

"Well fate played its parts, its not like I can dodged or run to it forever" saad ko habang nakangisi sa kanila ng malamig.