bye, hyunin

1

eski raflarda gözünü gezdirdi. içinde bulunduğu dükkan hatırladığı üzere o daha ilkokuldayken açılmıştı, yılların nasıl bu kadar hızlı geçtiğini ve şu an 18 yaşında olduğunu kendisi bile anlayamıyordu bazen.

düşüncelerini başka bir zamana saklayıp tekrar raflara çevirdi harelerini, ne aradığını bilmiyordu fakat yinede bakınıyordu işte.

gözüne hoş gelen bir küreyi eline aldı, fazla incelemesine gerek yoktu çünkü nasıl göründüğü pek de önemli değildi onun için. bu yüzden çalışanın yanına adımladı.

adam dükkanı yakın zamanda kapatacağından bahsetti ona, açıkçası üzülmüştü. yılda illa bir defa uğrar birşeyler satın alırdı. bunu 12 yaşından beri yapıyordu, yapma sebebine anlam yüklemeye çalışsa bile sadece hoşuna gidiyordu, en azından kendisine böyle diyordu. belki kendisi gibi başkaları da inanırdı dediklerine. hatta ne kadar az uğrasa uğrasın itiraf etmese bile ilk defa burada kendini özel hissettiren kişi ile tanışmıştı, belki büyük anlamlar yüklediği parçaları da özel kılan kişi oydu.

- 1990