💙Love💙{Episode 12}

1K 92 1
                                    

[💙 Unicode💙]

မနက်မိုးလင်းတော့ ရိပေါ်တစ်ယောက်
မျက်စိသာမပွင့်တာ ပြုံးပြုံးနဲ့ခန္ဓာကိုယ်
လေးကိုစောင်းရင်း

Wang Yibo:ကိုယ့်ကျန့်လေး

ပြန်မထူးတာကြောင့် လက်ကိုဆန့်လိုက်
တော့ဘေးမှာတစ်ယောက်မှရှိမနေ။မျက်
နှာသစ်ပြီးအောက်ထပ်ဆင်းလာတော့
မီဖိုချောင်ထဲရောက်နေတယ်လေ

Xiao Zhan:ဟာ...ကိုကိုနိုးပြီ

Wang Yibo:ကျန့်လေး ဘာလို့အစော
ကြီးထရတာလဲ

Xiao Zhan:ထရမှာပေါ့...ကိုကိုနိုးရင်
စားစရာမရှိမှာဆိုးလို့

နောက်မှနေ၍ ကျန့်လေးခါးကိုဖတ်ရင်း
ပါးကိုငုံ့နမ်းတော့

Xiao Zhan:ဟင်??ဘာလို့လဲ

Wang Yibo:ကိုယ်ကနိုးနိုးချင်း မင်း
မျက်နှာကိုမြင်ချင်နေတာ

Xiao Zhan:ပိုပြီ

Wang Yibo:ပြောပါအုံးကိုယ့်
ကောင်လေး ဘာတွေလုပ်နေလဲ

Xiao Zhan:ဆန်ပြုတ်

Wang Yibo:လာပြန်ပြီအဲ့ဒါဘဲ

Xiao Zhan: တစ်ရက်လောက်တော့
သီးခံလိုက်ပါကိုကိုရာနော်

Wang Yibo:ပြီးရော

ရိပေါ်ဘက် လှည့်လာတဲ့ရှောင်ကျန့်

Xiao Zhan:ကျွန်တော့်ကိုကိုကလိမ်မာ
တာသိတာပေါ့ မျက်နှာရောသစ်ပြီးပြီလား

Wang Yibo:သစ်ပြီးမှဆင်းလာတာပါနော်

Xiao Zhan:ဟုတ်လို့လား ဒီမှာ...

ရိပေါ်အနားကပ်လာကာ ရုတ်တရက်ပါး
ကိုနမ်းလိုက်ပြီး

Xiao Zhan:morning ကိုကို

Wang Yibo:ဒီကောင်လေးနဲ့တော့ကွာ

Xiao Zhan:ကိုကိုထိုင်နေလေကျွန်တော်
မနက်စာယူလာခဲ့မယ်

Wang Yibo:အင်း

မနက်စာတူတူစားပြီး compyအလုပ်က
လဲလုပ်ရသေးတယ်မဟုတ်လား

Wang Yibo:ကျန့်လေးကိုယ့်ကို ဒါလေး
ကူစစ်ပေးပါလား

ကမ်းပေးလာတဲ့ စာရင်းတွေကိုယူလိုက်
ပြီး

Xiao Zhan:ဟုတ်ကိုကို

"ကလင်!!!!ကလင်!!!!"

📱Wang Yibo:ဟယ်လိုမား

 💙Love💙{Completed}Onde histórias criam vida. Descubra agora