{💙Unicode💙}
"အဟွတ်!!!!အဟွတ်!!!!"
နာကျဉ်လွန်းတဲ့ ဗိုက်ကိုလက်နဲ့ဖိရင်း
အသက်ရှူမရလောက်တဲ့အထိ ချောင်း
နေဆက်တိုက်ဆိုးနေခဲ့သည်။
" အဟွတ်!!!အဟွတ်!!!"
လက်ဖဝါးပေါ်မှ နီရဲနေသောသွေးစများ
ကြောင့် ကိုယ့်ကိုကို မှန်ထဲကြည့်ရင်း
ကြောင်နေမိသည်။ခန္ဓာကိုယ်ကလေးလံ
လာတာကြောင့် အိပ်ယာကိုအားပြုပြီး
သွားနေတုန်းတစ်ဝက်မှာတင် လဲကျ
သွားတော့သည်။
"ဘုန်း!!!!!"
Wang Pa:ဒါဘယ်လဲ
Wang Ma:ကျွန်မသားရှီကျွန်မသွားတာ
ဘာဖြစ်လဲ
Wang Pa:မင်းကို ဘယ်သူကအပြင်ထွက်ခွင့်ပြုလို့လဲ
Wang Ma:ကျွန်မကို ချုပ်ချယ်စရာမလို
ဘူးရှင်သဘောပေါက်
အပေါက်ဝမှာအဆင်သင့်ရပ်နေတဲ့
အစောင့် ၂ယောက်ကိုခေါင်းညိမ့်အချက်
ပြလိုက်သည်နှင့် ဝမ်မားကိုချုပ်လာ
တော့....
Wang Ma:လွှတ်စမ်း...ငါ့ကိုချုပ်စရာ
မလိုဘူး
Wang Pa:အထဲပြန်ပို့လိုက်
Girls:ဟုတ်သူဌေး
မကျေနပ်စွာအော်နေတဲ့ ဝမ်မားအသံကို
ဂရုမစိုက်ဘဲ ဖုန်းကိုင်လိုက်ပြီး(📱>📱)
Wang Pa:အခြေနေ?
Man:တိုက်ခန်းထဲမှာဘဲသူဌေး
Wang Pa:ဟိုက်ကောင်ရော်?
Man:မရှိဘူးသူဌေး သခင်လေးတစ်
ယောက်ထဲဘဲရှိတယ်
Wang Pa:စောင့်ကြည့်နေ
Man:စိတ်ချပါသူဌေး
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ မိနစ်ပိုင်းလောက်သတိ
မေ့သွားပြီးမှ ပြန်ထလာကာအိပ်ယာပေါ်
လှဲရင်းမျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားလိုက်
သည်။ခုံပေါ်ကဖုန်းကိုယူကာ မန်နေဂျာကို
ဖုန်းဆက်မယ်လုပ်နေတုန်း ရှောင်ကျန့်
ရှီမှဖုန်းဝင်လာတော့...
Xiao Zhan:hello ကိုကို
Wang Yibo:ဟင်
ပြောကျန့်လေးလို့တောင် ပြန်ထူးဖို့
ကျွန်တော့်မှာ အားအင်တောင်မရှိ
Xiao Zhan:ကိုကို ကျွန်တော်ဒီညအိမ်မှာ
နေမှရမယ် အဲ့တာကျွန်တော်...
VOCÊ ESTÁ LENDO
💙Love💙{Completed}
Ficção Adolescente💙Love💙 💙{ YiZhan}💙 💙{Unicode and zawgyi }💙 💙{Intro}💙 Wang Yibo "လောကကိုဆန့်ကျင်ပြီး ရှေ့ဆက်တိုးတော့ နာကျဉ်မှုကိုခံစားရတာမဆန်း ပေမယ့်လို့ ကျွန်တော်ချစ်တဲ့သူကိုတော့ ပျော်ရွှင်စေချင်တာကျွန်တော့ ဆန္ဒ ပါ" Xiao Zhan "ကိုကို့ အတွက်သာဆိုရင်ကျွန်တော...
