chapter 43

1.8K 39 2
                                    

AGAD AKONG pumasok sa maid quarter at naupo sa Kama..Kaya imbis na mag isip at magtaka sa mga pinagsasabi nang magulang ni ma'am bettina ay kinuha ko Ang cellphone ko at tumawag kina inay...

Naka ilang ring Ito bago may sumagot...

"Hello nak?," Sabi sa kabilang linya.,agad akong ngumiti at nagsalita..

"Hello nay!,"

"Nak kamusta kana Jan?,napatawag ka?,",

" Okay naman ako nay.gusto ko Lang po Sana kayong kamustahin" nakangiting Sabi ko..

"Okay Lang kami rito  nak,.wala kabang trabaho nak?," Nagtatakang tanong ni nanay sa kabilang linya..agad akong bumuntong hininga" may problema ba nak?," Nag aalalang tanong ni inay sakin..

"Wala Naman po nay,masaya Lang po ako Kasi  nagsasalita na si sedleigh, yung kinukwento ko sa inyo,"

"Ahh,Yung Isa sa kambal., mabuti Naman Kong ganon nak.,masaya ako," batid Kong nakangiti si inay nang sabihin Niya Yun..Hindi ko Rin maiwasan Ang mapangiti...

"Alam mo nay.,ako daw Ang rason Kong bakit na nagsasalita si sedleigh," naluluhang Sabi ko.habang inaalala ko Ang sinabi nila sakin kanina..

"Talaga nak?,"

Tumango ako kahit Alam ko Naman na Hindi nila ako nakikita..

"Oo nay.,pero nay Alam mo nagtataka ako?,",

"Nagtataka saan nak?,"

"Yung sinabi ko sa inyo na si ma'am bettina SAAVEDRA?," Nagtaka ako Kasi biglang tumahimik Ang kabilang linya"nay?," Nagtatakang tawag ko.tiningnan ko Ang cellphone dahil baka namatay pero wala Naman.."nay?,andyan pa ba kayo?,",

"Ah-hm,andito pa Naman nak" agad akong nakahinga nang maluwag..

"Akala ko Kasi pinatay niyo Yung tawag," natatawang Sabi ko,"so ayun na nga nay.,pinagkamalan nila ako anak daw nila.athena daw Ang pangalan" rinig na rinig ko Ang singhap sa kabilang linya at sunod sunod na lunok dahil rinig na rinig ko at Alam Kong may nabasag..Kaya agad akong kinabahan..

"Nay?,ano po Yung nabasag?,hello nay?,nay?," Tawag ko rito dahil walang sumasagot..

"N-nak" Lalo akong nagtaka nang marinig ko Ang garalgal na boses ni inay..

"Nay ano pong nangyayari?,may nangyari ba?ano po Yung nabasag?,okay Lang ba kayo?," Sunod sunod na tanong ko..

"N-nak"

"Nay pinag aalala niyo na ako," kinakabahang Sabi ko sa kabilang linya.dahil Hindi ko Alam Kong ano Ang nangyayari.agad akong binalot nang kaba at pag alala..

"Wala nak.,nalaglag Kang Yung baso." Agad akong nakahinga nang maluwag nang sabihin Yun ni inay..akala ko kaso ano na.."nak?," Kinakabahan usal ni inay..

"Ano po nay?," Nakangiting tanong ko..

"Nak pasensya na"

Nangunot Ang noo ko Kong bakit humihingi na nang pasensya si inay..bakit kinakabahan ako?bakit natatakot ako sa sasabihin ni inay?

"Nay ano pong ibig mong sabihin?," Nalilitong tanong ko.,pero labis labis na Ang kaba ko.. nangingilid na Rin Ang luha ko...

"N-nak,h-hindi k-ka t-talaga n-namin a-nak.,pero Mahal na Mahal ka namin"

Para akong namingi at namanhid Ang buo Kong katawan sa sinabi ni inay..Hindi ko namalayan na nalaglag na pala Ang cell phone na hawak ko at sunod sunod na tumulo Ang luha ko..

Anong Hindi anak?panong Hindi totoo?,anong nangyayari?,nagsisinungaling Lang sila right?,Alam Kong anak nila talaga ako,si inay pa nga mismo nag sabi na kamukha ko siya..

Dali Dali Kong kinuha Ang cellphone at umaasang Sana ay Mali Ang narinig ko..

"N-nay h-hindi totoo Yan diba?,anak niyo ako diba?,Mahal niyo ko diba?,kapatid ko si yanyan diba?,"  Umaasang tanong ko..na sana ay nagbibiro Lang si inay..

"Nak.,sorry.,sorry Kong nilihim namin sayo," agad akong nanlumo dahil Hindi talaga ako nagkamali nang rinig..

"Nay Naman,.bakit?,Sino po Kung ganon Yung magulang ko?," Pinilit ko  Ang Hindi humikbi dahil ayokong mag alala.sila inay..

"Nong pumunta kami nang itay mo sa maynila para magpagamot.at magpatingin sa sakit nang itay mo ay nay nangyaring sunog,.sakto Naman na kakalabas Lang Namin sa pinto nang Pina sukan namin at sakto Naman na malapit Lang Ito sa kwarto nang mga sanggol" nakikinig Lang ako sa kinukwento ni inay habang lumuluha," kitang Kita namin Kong pano magsiktabuhan Ang mga tao at nurse Doon.,nakita namin na nasusunog Ang nursery room,akma na Sana kaming aalis nang itay mo at tumakbo dahil lumalaki na Ang sunog pero narinig namin na may isang Batang sanggol umiiyak at binalot nang kulay pink na sampin,.agad akong kinain nang takot nang makitang may malaglag na semento sayo,Kaya kahit delikado ay nag lakas loob akong takbuhan at kunin ka.,mabuti na Lang at bago Kita makuha ay nalaglag na Yung semento..iyak ka nang iyak.,nagkakagulo na Rin Yung tao., natataranta rin ako,.wala akong makitang pangalan sa kamay mo.,sinabi namin sa pulis pero walang kumukuha sayo.,pero nang makalipas Ang isang buwan ay may narinig kaming balita na may mag asawang nanawagan na nawawala Ang anak nila.."

"P-pero bakit Hindi niyo ako binigay?," Naluluhang tanong ko..

"Kasi nak,napamahal kana samin,.Kaya Hindi na Kita binalik.,Kasi para na Rin anak Ang turing  ko  sayo"..

"Alam niyo ba Kong Sino Ang magulang ko?," Walang emosyong  tanong ko..

"Ang naaalala ko Lang nak.,SAAVEDRA Ang apelyedo nila" tuluyan nang nanlamig Ang kamay ko at nalaglag Ang cellphone na hawak ko at napaawang Ang labi ko.,parang Hindi ako makahinga sa nalaman ko., para akong kinakapos nang hininga.,parang mabubuwal ako nang upo..

Ibig sabihin,.ibig sabihin sila Yung magulang ko?,pero bakit?nalilito ako.nalilito na ako!

MY HEARTLESS BOSSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon