RAISON D'ÊTRE

§ėvęņ

Felix Lee son bir yıldır yaptığı gibi yine sokaklarda geziyor.Evi olarak görüyor burayı.Minik kahve dükkanı bugün caféye dönmüş haliyle yeniden açılacak.

Felix,onun her sabah Chris'in geldiği kahve dükkanı kadar güzel olamayacağı biliyor ama yinede gitmek istiyor.

Kapının üzerindeki zil kapının açılması ile çalarken,içerideki kalabılığın sesinden kimse farketmiyor bile.Chris'in köşesi boş,bu şaşırtıcı,dükkan tıka basa dolu çünkü.

Oraya oturuyor,bir sıcak çikolata istiyor,Chris olsaydı onada isterdi.Ve hatta parasınıda kendi öderdi.

Çantasından bir kağıt çıkarıyor.Yazısı her ne kadar iyi olmasa bile en azından bunun için uğraştı Felix.O kadar üşengeç ve isteksiz ki bu günlerde,bunu yapacak gücü bile zor buldu kendinde.

Chris burada olsaydı,diye düşünüyor sonra.Belki şuan karşımda oturur ve benimle konuşurdu,sıcak çikolatalarımızı yudumlarken,bir yandan onu dinlerdim.Ve hatta sevgilim derdik birbirimize,gelirken getirdiği papatyalarda bir tanesini kulağımın arkasına koyardı,kendi yazdığı yeni şarkıyı mırıldanırdı kulağıma.

Ama,burada artık bir Chris yoktu işte.

Felix Lee tek başına kalmış,güvendiği tek kişi öylece hayatına girmiş ve yine öylece hayatından çıkmıştı.Bu durum tüm düzeni alt üst etmiş,aralarındaki konuşma yaklaşık üç kelimeyi aşmasa bile Felix Lee onu sol tarafı gibi özümsemiş,ona en az kendi kadar değer vermişti.Şimdi peri masalı bitmiş ve o karanlık gündüzü bile ele geçirmişti.Güneş'i bile karartan ölüm,bu gece yaslıydı sanki.Belkide tek bir canı almasının sadece 19 yaşındaki bir çocuğa ne kadar zarar vereceğini hiç düşünmemişti.

Felix Lee café ona dar gelmeye başlayınca attı kendini bir hışımla sokaklara.Öylece yürüdü.Bilmediği sokaklara girdi,bilmediği sokaklardan çıktı.Yolu bulamayacağını bilmesine rağmen bakmadı nereye gittiğini.

Öylece gezdi,Chris Bang'ı ruhunu kovaladı sanki sokaklarda.Sadece bir kere duyduğu kıkırdama kulaklarını doldurdu,kendide bunu karşılık bir kahkaha koydu,sokaklar bu kahkaha ile titrerken o umursamadı.Chris yavaşça daha çok gökyüzüne yükselirken,tutmaya çalıştı.Hayal bile olsa ayrılmak o kadar zor gelmişti ki.

Felix Lee,bir yıldır olduğu gibi sokağında tek başında.Sadece 19 yaşında.Hayatın başında ama bu yolun sonunda.

Felix Lee,öylece o yolun sonundaki duvara siniyor.Omzunda ona yaslanan Chris,birbirine değen ellerinin sıcaklığı ve huzur kokan parfümü ile Felix Lee,Chris'e,daha doğrusu hayallerine sarılıyor.