Falling

24th

Falcon's POV

Our silence filled the background. Tanging tunog ng mumunting alon ang maririnig.

I carefully put the band aid on both of her knees. Tigdalawa bawat tuhod.

"Done," I said as I look up to her.

Mahina siyang tumango habang nakatingin sa dagat.

"Pwede mo ba ako ihatid sa amin?" baling niya sa akin.

I nodded without thinking. If that's what she wants... then I'll abide.

Basang-basa pa rin ang buong saplot ko. Buti na lang ay may extra pa akong dinala.

Tumayo na ako para ayain siya. Ngunit gusot ang mukha niyang nakatitig sa kangyang mga tuhod.

"My beautiful kness," she whisphered.

I sighed heavily. Kawawa naman.

"Let's go?" anyaya ko.

Tumango lang ulit siya sa akin at mabilis na tumayo. Nauuna siya sa pagbaba ng rock formation.

Dinaanan namin kung saan naiwan ang aking jogger pants. Tahimik niyang sinuot iyon. Ako naman ay tahimik lang rin na pinagmasdan siya. Starting a conversation seems like impossible for us.

Nauna pa rin siya maglakad hanggang makarating sa motor.

"Bihis lang ako," mahinahon kong sabi.

She just nodded without looking at me.

Hays, when will she talk to me?

What's wrong?