Ang Section D (On-going)

Chapter 15

(warning: UNEDITED)

Steph's POV

Nagising ako sa alarm ng cellphone ko. Tinignan ko ang oras at 7:45 pa lang

Then a text popped out from an unknown number nanaman.

"Goodmorning"

Sino naman matino ang mag babati sa akin sa umaga? At paano nanaman nakuha ang number ko? May nagkakalat kaya? Hmp. Umagang umaga ang dami kong tanong.

Napatingin ako ulet sa cellphone kong nag beep

"Save my number, It's Noah."

ANAK NG- UMAGA PALANG SIRA NA ANG ARAW KO!!

Ngayon ba siya mag sisimula gawin ung plano niyang bulok? Hmp. Wala naman akong balak replyan siya kaya naligo na ako.

Hindi parin ako magsusuot ng uniform dahil hindi pa tuluyang gumagaling ang sugat ko pero hindi na 'to masaket. Sana lang ay hindi 'to mag iwan ng peklat huhu.

Lumabas na ako ng kwarto ko para kumain sa baba.

Nakita kong wala si Mom. May business trip siguro. Eh si Dad kase normal lang na wala yon dahil sobrang busy sa company. Nakakauwi lang talaga kapag may okasyon at kung hindi siya busy.

Habang kumakain ako ay naisip ko na hindi ko naman gaano kamukha sila Mom and Dad. Hindi rin ako nagmana sa mga ugali nila, pareho kase silang childish eh ako normal lang naman haha.

Di kaya, ampon ako?

Aish Stephanie ano pinag iisip mo haha.

Katapos ko kumain ay hinugas ko muna ang pinagkainan ko at lumabas na.

Gagamitin ko ang kotse ko ngayon dahil wala ang driver namin. Tinatamad din naman ako mag lakad.

Habang nag-ddrive ako may nakita akong grupo ng mga babae na pinagttripan ang isang babae. Ayon naman sa uniform nito ay galing kame sa iisang school. Hindi talaga mawawala ang mga bully hay. Dati nabully din ako pero nung natuto akong lumaban ay tumigil na sila sa pagbubully sa akin.

Minsan talaga ay may mga taong tinatarget ung kahinaan mo para magmukha silang mas mataas sayo. Pare pareho lang naman tayong mga tao pero bakit kaya may mga ganong klaseng tao?

Hindi kona pinansin ang mga to dahil hindi naman ako makakapag park basta basta sa daan. Sana lang ang babaeng binubully nila ay matutong lumaban para sa kanyang sarili dahil hindi sa lahat ng oras ay may mga taong dadating sayo para iligtas ka.

Kailangan ay alam mong iligtas ang sarili mo. Matuto kang tumayo sa sarili mong paa hindi yung aasa ka sa ibang tao.

Nakapasok na ako nang gate at nagpark na ako.

Kababa ko ng kotse ay may mga napatingin sa akin at sabay mag bubulungan.

May lumapit sa aking lalake. Matangkad siya at nakita ko sa uniform niya na same kame ng year.

" Section D isn't allowed to park here" saad niya at matalim na tumingin sa akin. Kailan pa nangyare yon? Hindi ko nalang 'to pinansin at aalis na sana kaso hinawakan niya ang braso ko.

"Get your hands off me" malamig kong sabi. Sino ba 'to para hawak hawakan ako?

"Aba, matapang kang babae ka. Hindi mo ba ako kilala?"

"You're not that important para kilalanin ko" sabi ko at agad binawi ang kamay ko sa kanya.

Madaming napasinghap at may lumapit sa aking babae

"How dare you!" sigaw niya sa akin at sasampalin sana ako pero agad ko itong hinawakan sa kamay ng mahigpit na nag pa aray sa kanya.

"How dare you too! You don't have the rights to slap me" malamig kong pagkakasabi. Tumabi ang lalake dahil nahalata niya atang girl fight na 'to. Binatawan ko na ang babae at nakita ko ang pamumula sa kamay niya.