Bilal Feyza'yı hâlâ seviyordu. Feyza da Bilal'i. Ama Bilal Feyza'nin onu kandırdığını duyunca ondan ayrılmak zorunda kaldı...
Yıllar sonra Bilal Hacer adında biriyle evlendi. Hacer kapalı, dinî ibadetler yapan bir kadındı. Bilal'in Hacer'den bir çocuğu olmuştu. Bu nur topu gibi bir oğlandı. Hacerle beraber çok güzel vakitler geçirmişti. Onu sevmeye başlamıştı.
Fakat Feyza hâlâ Bilal'i düşünüyor. O ne yapıyor, nasıl iyi mi, Nerede diyordu. Kendi kendine.
-Bilal'i sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Ayşe abla ne olur Bilal'i bulalım ne olur Ayşe abla.
-Bizim yapacağımız bişey yok Feyza üzülme belki o kendine yeni bi hayat kurmuştur.
-Evet ama ben Bilal'i seviyorum.
-hayatta bazen her istediğimiz olmaz Feyzacım.
-Ama Bilal benim aklımdan çıkmıyor. Ne yapıcam?
-Başka birini bul belki onu daha çok seversin.
-Ayşe abla ben Bilal'den başka kimseyi çok Sevemem. Ne yapmalıyım bilmiyorum...
-Feyza, her zaman bizim istediğimiz gibi olmaz herşey. Sen, dinî ibadetlerini yerine getiren biri değilsin, ki Bilal bunların tam tersi mesela o 5 vakit namazını kılıyor. Fakat sen kılmıyorsun, o oruç vb. Ibadetlerini yapıyor. Ama sen bunların tam aksine gece kulüplerine vb. Yerlere gidiyorsun, yani sizin hayatınız çok farklı kızım bu çocuktan vazgeç.
-vazgeçemem, Ayşe abla gerçekten çok seviyorum ben Bilal'i
-kızım çok geç oldu hadi yat sabah konuşuruz tekrar.
Bu arada Feyza çok hasta oldu. Doktor çağırdılar fakat nafile olmadı hiç bişey Feyza'yı iyileştirilmedi.
Feyza da başka biriyle evlenmeye karar vermişti. Çok geçmeden içkili, kumarlı, dine aykırı şeyler yapan birinden evlenme teklifi geldi. Feyza Bilal'i unutmak için hiç düşünmeden evet dedi. Ve evlendiler. Feyza gelin arabasının içindeyken önlerine birden Bilal çıktı, Feyza heyecanlandı ama Bilal'in üzülmesi için Selim'i öptü. Bunu gören Bilal birden sarsıldı, sonra elindeki kitapların hepsi yere düştü. Feyzalar oradan gittiler. Feyza evleneli bir kaç olmuştu ki Feyza hâlâ Bilal'i düşünüyor onunla evlenmek istiyordu.
