Chapter 1

28 2 0
                                    

Sophie Pov

I really miss her. Fifteen years na din lumipas yata ung huling pag-kikita namin. Kamusta na kaya yon.

namimiss ko na ung sobrang kakulitan nya. Ung pag malungkot ako parati cya gumagawa ng way para lang mapangiti ako.

Tskk. ahai naiisip ko na namn ung tukmol. pero iwan ko ba pg naiisip ko cya napapangiti nalng ako.

Sana naman makita ko cya pguwi ko ng Philippines. At sana lang talaga makilala nya pa ako. Nako pag hindi lagot talaga siya.

"Good morning georgina" Ngiting bati ko sa bestfriend kong sobrang sungit . hahaha

"Ooh SopH hali ka na dito kumain ka na. anong oras alis mo?"

" 11am . Sa tingin mo  makilala pa kaya ako nong tukmol.na un? "

" wag kang mag-alala makikilala ka nya. saan ka pala titira don. natapos na ba ung bahay pinapagawa mo?" ngiting sagot nya pagkatapos nyang bigyan ako ng choco milk.

" thank you . tapos na ung bahay so doon na din ako dederetso. so ikaw na munang bahala dito sa cafe habang wala ako hehehe "
ngiting sabi ko sa kanya sabay labas ng dalawang dimple

"wag mo nang alahanin un kasama ko naman si qwen, magiingat ka don ok."

"ai ai captain."

pagktaps nya sabihin un umalis na din cya para pumunta ng cafe. dugo at pawis ung ginawa naming dalawa para lang mapalago un.
kaya din ako uuwi ng Philippines ay para na din mgtayo ng isang branch don.

Nandito na ako ngaun sa airport. at syempre hinatid lang namn ako ng sobrang bait kong bestfriend .

"georg mgiingat ka dito tis wag mo gawing motel ung cafe. bka mg-iba na ung lasa ng mga coffee natin"

"Araaaaay nko " binatukan lang namn po ako ng aking dakilang kaibigan na ang pula pula na ng mukha sa sobrang gigil sa akin hahahah.

" ikaw ung magiingat don ok. pgkalapag mo tawagan mo agad ako.
atska wag kang mag-alala di ko gagawing motel ung cafe tskk. "

pgktapos nya sabihin un sakin binigyan nya ako ng sobrang higpit na yakap. cguro if hindi nya ako tinulongan noon . ewan ko nalang talaga if buhay pa ako ngaun.

"wag ka po mg-alala iingatn ko sarili ko don. "

nandito na ako sa loob ng eroplano.
siguro kong hindi ako tinakwil ng mga magulang ko, hindi ko mararting lahat ng ito.
ewan ko ba ako na yta ung taong masaya dahil itinakwil. pero my part pa din sa na masakit.

i can still remember kong pano nila ako iniwan, hindi pla iniwan tinakwil yah exact words .

dahil nalaman nila my gusto ako don sa tukmol.

mabuti nalng talaga at my ipon at masinop ako sa pera.

sana lang talaga ma-aalala pa din ako ng tukmol na un. nko ewan ko nalng talaga.....

Im going home darling sent.....

Secret Lover Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon