-Hyng! ××××× энэ
газар очиод Жан Кара
гэх эмэгтэйгээс барааг
минь аваад ирээч-
-Ахх! Ойлголоо-
--
Тэхён хүрмээ шүүрч аваад гэрээсээ гарвал гадаах орчин тэр чигтээ усаар бүрхэгдсэн харагдана. "Такси барьхаас өөр аргагүй болчихшов"
Жолооч зорьсон газраа ирэхэд Тэхён халаасан дахь мөнгөө өөдөөс нь сарвайгаад бүхэлдээ шил, толиор бүрхэгдсэн барилгаруу гүйн оров.
-"Уучилаарай~. Таньд юугаар туслах вэ?"
"Чой Сүүбин гэсэн нэрэн дээр шуудан ирсэн байх ёстой доо"
гэвэл бүсгүй хайрцагтай зүйлийг түүний зүг сунган "Энэ байна эрхэмээ~" гэхэд нь Тэхён 'талархсанаа' илэрхийлэн хайрцгийг барьсаар гарах хаалгыг чиглэн алхав.
-"Хараач ээ!"
хэн нэгний шүгэлдэх чимээнд гайхсан тэрээр хойш эргэн харвал Жонгүк гараа халааслан хээв нэг шүгэлдсэн шигээ Тэхёны өөдөөс алхана.
-"Дахиад уулзах шив. Ким Тэхён"
"Жонгүк... Чи энд--?"
-"Аан хэлэхээ мартчихаж энэ миний компани юм л даа"
мушизсаар хэлэхэд Тэхён хөнгөхөн инээд алдаж "Баян айлын хүүхэд юм чинь аргагүй л дээ" хэмээн өөртөө сонсогдох төдий шивнэлээ.
-"Завтай бол хамт хоололцгооё!"
"Тэгье ээ!"
Жонгүк, Тэхёны инээмсэглэлд сохорчихсон юм. Хүүхдийнх шиг гэнэн цайлган инээд...
