Mon Réve (On-Going)

I-Appearance

CHAPTER I
Kreii Leonette's POV

TWO years earlier...

"Ayos ka lang ba?"

"Can I hug you?"

"You're worth it! You deserve to be happy."

Akmang lalapit sya sakin ng may maganda at nakakahawang ngiti para mayakap ako ng biglang--

"Kreii, bangon na anak. Kakain na ng almusal."

WTH!?? Ano yun? Bakit may ganon? Saan galing yun?

"Kreii, kakain na!"

Sino yun? Bakit nya ako niyayakap? WAAAAAHHH!!

"KREII, KANINA KA PA GINIGISING DIYAN. NAKANGANGA KA PA HABANG TULALA! KAKAIN NA! BAKA PASUKAN NG HANGIN UTAK MO..." sigaw ni Mama sakin na nakapagpatigil sakin sa pagiisip.

On that moment, it wokes me up.

Bumangon na ako sa kama at niligpit pinaghigaan ko. Sinuot ko yung tsinelas ko at kinuha yung towel ko para makapaghilamos na.

Nagtungo ako sa kusina para kumain tulad ng sabi ni Mama. At hayun, walang tigil kadadakdak. Putak pa din ng putak.

Auto-play na naman radyo. Hahahaha.

Pag nalaman ni mama nasa isip ko baka sampigahin na naman ako.

"Good morning, Dad!" hinalikan ko sya sa ulo.

"Good Morning, Ma! Awat na haha, gising na po ako" akmang kukurutin nya ako ng bigla ko syang hinalikan sa ulo tulad ni Daddy.

Umupo na ako sa harapan nila at nagsandok ng pagkain ko. Nang Dumating ang kuya ko. Tulad ko ginawa din nya yung ginawa ko sa magulang namin.

"Gandang umaga, bata! Ingay ni mama e. Tulog pa sana ako ngayon." bulong sakin ni Kuya Rae.

I have a loving parents but quite strict. And of course, an older brother na laging nanjan para sakin.

Pero like other families, may mga problema din na dumadaan sa buhay at minsan nakakasira ng samahan.

After eating breakfast, i go back to my room and get ready for school.

Nang natapos ako ay nakaalis na si kuya papunta sa trabaho. At ako heto, nagaantay sa sundo ko.

I took my phone to compose a message to Coleiyn.

To: Coleiyndian😘
San ka na? Ready nako beb.
Sent.

After a couple of minutes wala pa ding reply. So I check my wrist watch to see what time is it.

7:15 am na.

Ang tagal naman ng bruhang yun. I just waited until I notice my phone.

From: Coleiyndian😘
Here na, outside your house. I won't gonna enter your house na. We might get late. C'mon let's go!

Tumayo na ako sa pagkakaupo ko at pinuntahan ang magulang ko para magpaalam.

"Ma, alis nako ha? Coleiyn is here na. Di na daw sya papasok dito sa loob kasi baka malate kami. Bye!"

"Dad, alis nako! Love you both"

"Take care, Kreii love you anak." rinig kong sigaw ni mama mula sa kusina.

Lumabas na ako ng bahay at nakita ko ang sasakyan ni Coleiyn. Sumakay na ako sa shot gun seat.

"Good morning, bat tagal mo?" bungad ko sa kanya habang nilalagay ko ang seat belt ko.