Behind The Stoned Cave

Chapter 4

Chapter 4
Goddess

Tatlo lang kami rito sa bahay nila Felina. Ani nila na wala na ang mga magulang nila at silang dalawa nalang ang natira. Gusto ko pa sanang magtanong pero sapalagay ko hindi magandang mang usisa sa buhay nila.

“Puwede ba akong lumabas?” Inayos ko ang suot na kimono at sinulyapan ang magkapatid.

It’s passed twelve. We just finished eating lunch. Nagkatinginan ang dalawa bago bumaling sa akin. Tumayo si Felina at tumango. I take that as her answered.

“Punta lang kami sa kabilang bayan Terros.” Paalam ni Felina sa kapatid.

I get the sword Terros handed me. Meron din ang kay Felina. Nilagay ko iyon sa tagiliran at sumunod rito. Pagkalabas ay tumambad sa akin ang mga bata at matatandan na kapareho namin ng suot. Though, they didn’t look like a monster or somewhat. They looked like a human too. 

Most of them are laughing, and some kids were playing with the same age. Masaya sila at hindi makitaan ng problema. 

“Do not touch anyone. They might know what you are.” Felina’s serious voice makes me shiver.

I have this suspicion in Felina’s action. Minsan ay mukha itong mabait at inosente, may oras din na seryoso ito at parang hindi mabiro. At ang sinabi nito na huwag hahawakan ang iba dahil malalaman nilang tao, is something very suspicious. I have the necklace, and they assured me that no one can recognize me as a human if I am wearing this.

Lumambot ang ekspresyon nito pagkakita sa akin. Nabasa siguro nito ang pagtataka sa itsura ko. Ngumiti siya.

“Huwag ka ring didikit sa kanila… at makikipag usap. Delikado ang buhay mo rito Adeline, huwag kang lalayo sa akin.”

I nodded to her. It made me feel ease.

Diretso ang tingin niya sa daanan, while my eyes is wandering around. I know I looked ignorant this time, but who cares? This is just so impossible to exist. A tenth century to whatever place is this. I’ll take this chance to have a glimpse on this century, I’ll be back to my own world tomorrow, if I can kahit alam kong malabong mangyari.

Natigilan din ako ng may maisip. Malaking katanungan parin sa akin kung bakit ako biglang napunta rito.

“Nasabi niyo kanina na may mga diyos at diyosa rito. Are they, perhaps living in a cave?” baling ko sa kasama.

“They're living above this world… Halika, tignan mo ‘yon.” She pointed the near village from here.

“May pamilihan roon. Doon kami madalas ni Terros pumunta.”

I looked at her then to the village. From here I can see the people around walking while holding a thing. There is also a carriage in there.

“Sigurado kang aalis ka na bukas? Puwede namang manatili ka muna sa bahay, mukhang hindi mo pa nababawi ang lakas mo.”

“Hindi na. Aalis na ako bukas.”

Natahimik ang kausap. Narating din namin ang pamilihan. Mas maingay rito kumpara sa village nila Felina. Iginala ko ang paningin. Naroon ang mga paninda nilang hindi ko matukoy kung para saan. Maybe because it is their world. Based on what Felina and Terros said, they seems like into battles with different creatures. Swords, knife, bow and arrow, and some things I can’t name.

Katulad namin ay kapwa rin silang nakasuot ng kimono. Karahiman sa kanila ay may dalang espada at pana. And what caught my attention is their emotionless eyes. They look like a doll talking but didn’t know what they are saying. Nakita ko rin ang batang mag isang naglalakad habang nagsasalita.