Sais

305 13 0
                                    

This chapter is dedicated to @KiaramaeCaballero! Salamat sa suporta!

Sabrina

After Ark finishes his song I immediately walks away. I am really confused right now.

Nagpunta ako sa kusina para uminom ng tubig. I open the fridge and get the pitcher full of cold water. I really needed this to calm my nerves.

Nagulat ako ng pagkasara ko sa pinto ng fridge ay bigla na lang nandoon si Ark.

"Ark! Nangugulat ka naman e! Muntik pang malaglag ang pitsel sa kamay ko!" I walk towards the kitchen counter and get a glass. I pour a water on my glass.

It's a bit awkward right now because I can sense that he is watching me from where he is standing right now.

Binilisan ko na lang ang paginom ko at kinuha ang pitsel ng tubig para ibalik iyon. After that I was planning to walk pass him pero hinawakan niya ang braso ko para pigilan ako.

"N-Naiihi ako, bitawan mo ako." I made an excuse just to avoid him. Binitawan naman niya agad ako.

I started to walk but stopped when I heard her call me.

"Rae..." my heart races again. Just by hearing him said my name like that, my body and heart reacts already.

"Eveything I said that night. I mean it." mas lalo pang lumakas ang tibok ng puso ko.

I turn around to face him. He is standing right there, having a few meters away from me.  I look at his face but I don't find any emotion.

"I mean it when I said that night that I don't want you getting close to other boys." he took a step forward. Hindi ko na alam kung paano magre-react.

"I mean it when I said that night that I don't want you getting close to that fucking Laurent Corpuz." nanlaki ang mata ko ng marinig ko siyang magmura.

Arkile never curse, this is the first time I am hearing him said one.

He once again took a step forward. Mga ilang hakbang na lang ang layo namin sa isa't isa at hindi pumalya ang puso ko sa pagtibok ng mabilis.

"I mean it when I said that night—" biglang pumasok sa kusina si Ashleigh.

I blink multiple times. Ashleigh is looking at us. She raise her right hand and form it into a peace sign.

"Sorry, I didn't mean to hear what you guys are talking. Kbye. Galingan mo, Kuya!" sigaw pa ni AZ tapos ay umalis na.

The silence covered us.

Nakatutok lang ako sa kanya. I don't know how to respond to him. Ang naririnig ko lang ay ang malakas na pintig ng puso at ang malalim na hininga ko.

"A-Ah m-may nakalimutan pala ako sa bahay!" agad akong naglakad palabas ng kusina at hindi man lang tinapunan ng tingin ang nasa sala na nagtatawanan. I think they didn't even notice me going out.

I ran towards our house at dumiretso sa kwarto ko. I immediately lock the doors and lean against it. I am panting heavily pero hindi pa rin maalis ang mga sinabi ni Ark sa akin kanina.

I held my chest and try to relax my body. I inhale and exhale.

"W-What just happened there?" I asked myself. Umupo ako sa dulo ng kama ko. Ang lakas pa rin talaga ng kabog ng dibdib ko.

Does that mean he have feelings for me?

Naramdaman kong namula ang mukha ko sa sarili kong sinabi. Nahiga ako sa kama at pinagmasdan lang ang ceiling ng kwarto ko.

SparksTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon